آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابو طفیل، عامر بن واثله صحابى بر معاویه وارد شد. معاویه به او گفت: چه چیز، تو را از یارى عثمان باز داشت؟ گفت: اى امیر مؤمنان! تو که مردم شام را با خود داشتى، چرا یارى اش نکردى؟ معاویه گفت: همین که به خونخواهى او برخاسته ام، یارى او نیست؟ ابو طفیل خندید و سپس گفت: تو و عثمان، مانند گفته آن شاعرید که گفت: تو را نبینم که پس از مرگ، برایم گریه مى کنى در حالى که در زندگى ام، توشه اى همراهم نکردى.

در تاریخ الخلفاء ـ درباره ابو طُفَیل، عامر بن واثله صحابى ـ آمده: او بر معاویه وارد شد و معاویه به او گفت: آیا تو از کشندگان عثمان نیستى؟
گفت: نه ; امّا از کسانى هستم که در [ مدینه ]حاضر بودند و یارى اش نکردند .
معاویه گفت: چه چیز، تو را از یارى او باز داشت؟
گفت: این که مهاجران و انصار، او را یارى ندادند .
معاویه گفت: آگاه باش که یارى اش حقّى واجب بر گردن آنان بود .
گفت: اى امیر مؤمنان! تو که مردم شام را با خود داشتى، چرا یارى اش نکردى؟
معاویه گفت: همین که به خونخواهى او برخاسته ام، یارى او نیست؟
ابو طفیل خندید و سپس گفت: تو و عثمان، مانند گفته آن شاعرید که گفت :
«لا ألفِیَنَّکَ بَعدَ المَوتِ تَندُبُنی *** وفی حَیاتِیَ ما زَوَّدتَنی زادا»(1)
تو را نبینم که پس از مرگ، برایم گریه مى کنى
در حالى که در زندگى ام، توشه اى همراهم نکردى.(2)