آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از مأمون مشهور است که مى گفت: «سوگند به خدا ابوطالب با این شعرش اسلام آورده است؛ من پیامبر(ص)، فرستاده خداوندِ مالکِ مقتدر را یارى نمودم به وسیله شمشیرهایى که مانند درخشش برقها مى درخشید. از رسول خدا دفاع کردم و او را حمایت کردم و من در مقابل دشمنان او آهسته و با نرمى حرکت نکردم و لکن من بر آنها همانند شیر بیشه که عرصه بر او تنگ آمده ، به شدّت نعره مى کشم».

ابن ابى الحدید(1) مى نویسد:
  از عبدالله مأمون مشهور است که مى گفت: سوگند به خدا ابوطالب با این شعرش اسلام آورده است:
1 ـ «نصرتُ الرسولَ رسول الملیکِ *** ببیض تلألا کلمعِ البروقِ
2 ـ أذبُّ وأحمی رسول الإلهِ *** حمایةَ حام علیه شفیقِ
3 ـ وما إن أدبّ لأعدائِهِ *** دبیبَ البکار حذار الفنیقِ
4 ـ ولکن أزیر لهم سامیاً *** کما زار لیث بغیل مضیقِ»
1 ـ (من پیامبر(صلى الله علیه وآله)، فرستاده خداوندِ مالکِ مقتدر را یارى نمودم ، به وسیله شمشیرهایى که مانند درخشش برقها مى درخشید . 2 ـ از رسول خدا دفاع کردم و او را حمایت کردم مانند حمایت کردن فردى که بر او مهربان و دلسوز است . 3 ـ و من در مقابل دشمنان او آهسته و با نرمى حرکت نکردم مانند آهسته حرکت کردن شتران ماده از ترس شتر نر (2) . 4 ـ و لکن من بر آنها همانند شیر بیشه که عرصه بر او تنگ آمده ، به شدّت نعره مى کشم) .(3)