آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عثمان در دوران خلافتش دویست هزار دینار از بیت المال به طلحه بخشید. او کشتزار و جوى آب بزرگ و پُر درآمدى در کوفه را نیز به طلحة داد. او در آخر عمرش می گفت: واى بر طلحه! بارى گران از طلا به او بخشیدم و اینک او به دنبال ریختن خون من است.

در کتاب أنساب الأشراف ـ به نقل از موسى بن طلحه ـ آمده است: عثمان در دوران خلافتش
دویست هزار دینار [ازبیت المال] به طلحه بخشید.(1)
همچنین تاریخ مدینة ـ به نقل از موسى بن طلحه ـ می نویسد: عثمان، نخستین کسى بود که در عراق، قطعه هایى را از زمین هاى ویژه (اراضى خالصه) فرمان روایان ایران و نیز جاهایى را که صاحبان آنها کوچ کرده بودند، به اقوام خود می بخشید و از جمله، نَشاستَج (2) را به طلحة بن عبید الله بخشید.(3)
نیز در شرح نهج البلاغة آمده: عثمان از بخششهایش به طلحه ابراز پشیمانی کرد و گفت: واى بر طلحه! بارى گران از طلا به او بخشیدم و اینک او به دنبال ریختن خون من است و [مردم را] بر من مى شورانَد. خدایا! او را از آن، بهره مند مگردان و سرانجامِ سرکشى اش را به او برسان! (4).(5)