آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«ابن منذر» از «قاسم بن محمّد» نقل مى کند: عدّه اى از معاویه درباره دو خواهر که کنیز یک نفر باشند و با هر دو همبستر شود سؤال کردند، وی گفت: «اشکالى در آن نیست». از سویی «نعمان بن بشیر» که این فتوی را شنید، از معاویه پرسید: تو این طور فتوا داده اى؟! گفت: آرى.

«ابن منذر» از «قاسم بن محمّد» نقل مى کند : عدّه اى از معاویه درباره دو خواهر که کنیز یک نفر باشند و با هر دو همبستر شود سؤال: کردند . گفت : «لیس بذلک بأس»؛ ( اشکالى در آن نیست) . «نعمان بن بشیر» این را شنید و از معاویه پرسید : تو این طور فتوا داده اى؟! گفت : آرى . گفت : پس فکر مى کنى که اگر خواهر خودش هم کنیز او شود جایز است با او نزدیکى کند؟! گفت : «أما والله لربما وددتنی أدرک ، فقل لهم : اجتنبوا ذلک ، فإنّه لا ینبغی لهم؛ فقال : إنّما (هی) الرحم من العتاقة وغیرها»(1)؛ ( به خدا دوست داشتم که این را مى فهمیدم . به آنها بگو این کار را نکنند که جایز نیست . آنگاه گفت : همانا خویشاوندى ، خویشاوندى است ، و فرقى بین آزادى و غیر آن نیست (یعنى همچنان که در انسان هاى آزاد ازدواج با دو خواهر در یک زمان جایز نیست ، در برده ها نیز وطى دو خواهر در یک زمان براى مولا جایز نیست) .(2)