آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قمیصی با توصیفاتی زننده، عمل بسیار شنیع و دور از اخلاقی را به عنوان ازدواج موقت به شیعیان نسبت می دهد. در پاسخ او باید گفت: متعه نزد شیعه همان عقدی است که پیامبر(ص) با شرایط و ضوابط خاصی تشریع کردند و پس از ایشان نیز نزد کسانى که براى نظر عمر، در برابر نظر قرآن و پیامبر، ارزشی قائل نبودند، معمول بوده و اهل سنّت و شیعه هر دو به آن تصریح کرده اند. و در میان شیعه متعه اى غیر از این وجود ندارد.

قصیمى مى گوید: ازدواج موقّت نزد شیعه انواعى دارد : صغرى و کبرى . و نوعى از آن به این صورت است که مرد و زن با هم توافق مى کنند که مرد مالى یا خوراکى یا پوشاکى و یا چیز دیگرى هر چند اندک باشد ، به زن بدهد و در مقابل ، زن براى مدّتى معیّن یک روز یا کمتر یا بیشتر بر اساس توافق طرفین ، خواسته مرد را برآورده سازد و شهوتش را برطرف نماید ، و پس از آن مدّت هر کدام به راه خود مى روند ، گویا اصلاً با هم نبوده و یکدیگر را نمى شناسند و این آسانترین انواع ازدواج موقت نزد آنان است . و نوع دیگرى دارند که خیلى زشت تر از این است و به آن متعه دورى مى گویند و به این نحو است که جماعتى با هم ، زنى را اختیار مى کنند و به ترتیب از آن بهره مند مى شوند . یکى از آنان از صبح تا طلوع آفتاب ، و دیگرى از طلوع آفتاب تا ظهر ، و سومى از ظهر تا عصر ، و چهارمى از عصر تا مغرب ، و پنجمى از مغرب تا عشاء ، و بعدى از عشاء تا نیمه شب ، و آخرى از نیمه شب تا سحرگاهان . و آنان این کار را دین خدا و داراى ثواب و پاداش مى دانند در حالى که این عمل از بدترین محرّمات است(1) .
پاسخ : متعه و صیغه نزد شیعه همان است که پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) آورده و حدودش را تعیین فرموده است ، و در عصر پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و پس از او تا زمان تحریم عمر بن خطّاب ، ثابت بوده است ، و پس از آن نیز نزد کسانى که براى نظر مجعول عمر بن خطاب در برابر قرآن و پیامبر(صلى الله علیه وآله)، ارزش و بهایى قائل نبودند ، ثابت و معمول بوده و رواج داشته است .و فرقه هاى اسلامى بر اصول و حدود متعه که به تفصیل در کتابهایشان آمده ، اتّفاق نظر دارند ، و درباره آن میانشان هیچ اختلافى وجود ندارد و آن اصول از این قرار است :
1 ـ اُجرت .
2 ـ مدّت .
3 ـ صیغه عقد که دربر دارنده ایجاب و قبول است .
4 ـ جدایى با تمام شدن مدّت یا با بخشش مرد .
5 ـ عدّه نگه داشتن ، چه کنیز باشد چه آزاده ، چه حامله باشد چه غیر حامله .
6 ـ ارث نبردن .
اهل سنّت و شیعه هر دو به این اصول تصریح کرده اند. و در میان شیعه متعه اى غیر از این که بیان کردیم ، وجود ندارد و آن بیش از یک نوع نیست ، و شیعه نوع دیگرى را نمى شناسد و هیچ سابقه آشنایى با تقسیم آن به صغرى و کبرى ندارند و همه اینها تهمت است ; زیرا هیچ فقیه و یا عوام شیعه از عصر اوّل اسلام تا عصر حاضر«عصر قصیمى» از این فقه مستحدثه و جدید یعنى فقه قرن بیستم ، نه فقه قرنهاى گذشته هجرى ، آگاهى ندارد.(2)