آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در تمام كتاب هاى شيعه بدون استثناء، «عبدالله بن سبا» لعن شده و از وى اعلام بيزارى شده است. كمترين سخنى كه درباره او در كتاب هاى «رجال» شيعه شده اين است كه "عبدالله بن سبا ملعون تر از آن است كه درباره او بحث شود".

در طول تاریخ عده اي تلاش كرده اند تا «عبدالله بن سبا» را به شيعه بچسبانند، يا شيعه را به او بچسبانند(1) و او را به عنوان بنيانگذار مذهب تشيّع معرفى كنند. در چنين شرايطي بهترين راه براى شناسايى چنين شخصيتي، مراجعه به كتب شيعه است.

تمام كتاب هاى شيعه بدون استثنا او را لعن كرده و از وى بيزارى جسته اند، و كمترين سخنى كه درباره او در كتاب هاى «رجال» در ماده «عين» گفته اند و از شرح و بسط بيشتر در مورد او قناعت نموده اند اين جمله است كه: «عبدالله بن سبا اَلعَنُ مِن اَن يُذكَر»؛ (عبدالله بن سبا ملعون تر از آن است كه درباره او بحث شود!) در این باره می توان به كتاب رجال بوعلى و ديگر كتاب هاى رجال شيعه مراجعه کرد.(2)
از اين گذشته هيچ بعيد نيست «عبدالله بن سبا» و «مجنون بنى عامر» و «ابوهلال» و امثال آنها كه هر يك قهرمان داستانى محسوب مى شوند همه جزء خرافات و موهوماتى باشند كه افسانه نويسان آنها را در عالم خيال خلق كرده اند(3)، مطالعه تاريخ بنى اميّه و بنى عباس نشان مى دهد كه مردم در اواسط زمان آنها در ناز و نعمت عجيبى به سر مى بردند و طبيعى است هر اندازه زندگى مرفه تر و بساط عيش و نوش رنگين تر باشد، بازار جعليات و خيالبافى ها و افسانه سرايى ها رونق بيشترى به خود مى گيرد تا نازپروردگان و كسانى كه غرق در عيش و نعمتند سرگرمى فراوان ترى داشته باشند!(4)،(5)