آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

شمس الدین مالکى در فضائل امیرالمؤمنین(ع) چنین سروده است: وإنّ علیّا کان سیف رسوله *** وصاحبه السامی لمجد مشیّد. وصهر النبیِّ المجتبى وابن عمِّه *** أبو الحسنین المحتوی کل سودد...؛ و همانا على شمشیر پیامبر بود، و همراه بلند مرتبه آن حضرت که مجد و بزرگى به او بلندى یافت. و داماد و پسر عموى پیامبر برگزیده، و پدر حسن و حسین و داراى هر سیادتى بود... .

او در این باره چنین سروده است:
1 ـ «وإنّ علیّاً کان سیفَ رسوله *** وصاحبه السامی لمجد مشیّدِ
2 ـ وصهر النبیِّ المجتبى وابن عمِّه *** أبو الحسنین المحتوی کلَّ سوددِ
3 ـ وزوَّجه ربُّ السما من سمائه *** وناهیک تزویجاً من العرش قد بُدی
4 ـ بخیرِ نساءِ الجنّة الغرِّ سؤدداً *** وحسبُک هذا سؤدداً لمسوّدِ
5 ـ فباتا وجلُّ الزهدِ خیرُ حلاهما *** وقد آثرا بالزاد من کان یجتدی
6 ـ فآثرت الجنّات من حلل ومن *** حلیٍّ لها رعیاً لذاک التزهّدِ
7 ـ وما ضرّ من قد بات والصوفُ لبسُهُ *** وفی السندسِ الغالی غداًسوف یغتدی
8 ـ وقال رسول الله إنّی مدینةٌ *** من العلمِ وهو البابُ والبابَ فاقصدِ
9 ـ ومن کنتُ مولاه علیٌّ ولیُّهُ *** ومولاکَ فاقصد حبَّ مولاک ترشُدِ
10 ـ وإنّک منّی خالیاً من نبوّة *** کهارون من موسى وحسبُکَ فاحمدِ
11 ـ وکان من الصبیان أوّل سابق *** إلى الدین لم یسبق بطائع مرشدِ
12 ـ وجاء رسولُ اللهِ مرتضیاً له *** وکان عن الزهراء بالمتشرِّدِ
13 ـ فمسّحَ عنه التربَ إذ مسَّ جلدَهُ *** وقد قام منها آلفاً للتفرّدِ
14 ـ وقال له قولَ التلطّف قم أبا *** تراب کلام المخلص المتودّدِ
15 ـ وفی ابنیه قال المصطفى ذانِ سیِّدا *** شبابِکمُ فی دارِ عزٍّ وسوددِ
16 ـ وأرسله عنه الرسولُ مبلّغاً *** وخصَّ بهذا الأمرِ تخصیصَ مفردِ
17 ـ وقال هل التبلیغ عنّىَ ینبغی *** لمن لیسَ من بیتی من القومِ فاقتدِ
18 ـ وقد قال عبدالله للسائلِ الّذی *** أتى سائلاً عنهم سؤالَ مشدّدِ
19 ـ وأمّا علیٌّ فالتفت أین بیتُه *** وبیتُ رسولِ الله فاعرفه تشهدِ
20 ـ وما زال صوّاماً منیباً لربِّهِ *** على الحقِّ قوّاماً کثیرَ التعبّدِ
21 ـ قنوعاً من الدنیا بما نالَ معرضاً *** عن المالِ مهما جاءه المالُ یزهدِ
22 ـ لقد طلَّقَ الدنیا ثلاثاً وکلّما *** رآها وقد جاءت یقول لها ابعدی
23 ـ وأقربهم للحقِّ فیها وکلّهم *** اُولوا الحقِّ لکن کان أقرب مهتدی»
  1 ـ (و همانا على ، شمشیر پیامبر بود، و همراه بلند مرتبه آن حضرت که مجد و بزرگى به او بلندى یافت . 2 ـ و داماد و پسر عموى پیامبر برگزیده، و پدر حسن و حسین و داراى هر سیادتى بود. 3 ـ و پروردگار آسمان در آسمان به ازدواج او در آورد ـ و تو را ازدواجى که از عرش آغاز شد بس است ـ : 4 ـ بهترین زنان اهل بهشت را ، زنى سفید روى و سیّده، و همین سیادت تو را از هر سیادت بخشى کفایت مى کند. 5 ـ و زندگى کردند در حالى که بهترین زینتهاى آن دو، لباس زهد بود، و به هر کس که درخواست جود وبخشش مى کرد توشه خود را ایثار مى کردند. 6 ـ و بهشتها به خاطر این زهد، زینتهاى خود را نثار آن دو کردند. 7 ـ و ضرر نکرده کسى که امروز با لباس پشمى مى خوابد و فرداى قیامت در لباس عالىِ گران قیمت به سر مى برد. 8 ـ و رسول الله فرمود: من شهرى از علم هستم و او درِ آن است و (هر کس طالبِ علم است) باید در را قصد کند. 9 ـ و هرکس من مولاى او هستم على ولىّ و مولاى اوست. پس محبّت مولایت را اراده کن تا هدایت شوى. 10 ـ و تو از من هستى در حالى که از نبوّت خالى هستى مثل هارون که از موسى بود، و همین تو را بس است، پس شکر کن . 11 ـ و او نخستین کودکى بود که به دین گروید(1) و هیچ مطیع و مرشدى بر او سبقت نگرفته است. 12 ـ و رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که از او ابراز رضایت مى کرد به سوى او آمد و او از زهرا جدا بود. 13 ـ پس خاکى را که به لباس او بود پاک کرد ، و از خاک برخاست در حالى که تنهایى را دوست مى داشت. 14 ـ و باکلامى لطیف به او گفت: برخیز اى ابو تراب! و این، کلام شخصى دوستدار و با اخلاص بود . 15 ـ و مصطفى درباره دو فرزندش فرمود: این دو، آقاى جوانان شما در خانه عزّت و سیادت هستند. 16 ـ پیامبر او را به عنوان مبلّغ مى فرستاد و تنها او را مخصوص به این امر مى کرد. 17 ـ و فرمود: آیا تبلیغ از جانب من سزاوار کسى از قوم است که از اهل بیت من نباشد؟ پس اقتدا کن. 18 ـ و عبدالله به سؤال کننده اى که درباره (حقّانیّت) اهل بیت مکرّر سؤال مى کرد ،گفت : 19 ـ متوجّه باش که خانه على و خانه رسول الله کجاست; پس او را بشناس تا (به حقّانیّت او) شهادت دهى . 20 ـ على پیوسته روزه داشت و به یاد خدایش بود، قائم به حقّ وهمواره در حال عبادت به سر مى برد. 21 ـ او به بهره خویش از دنیا قناعت مى کرد وآنگاه که مال دنیا به سویش سرازیر مى شد از آن دورى مى کرد وزهد می ورزید. 22 ـ على دنیا را سه طلاقه کرده بود ، و هر گاه مى دید که دنیا به سوى او مى آید، مى فرمود : اى دنیا (از على) دور شو. 23 ـ او در دنیا نزدیکترین کس به حقّ بود وهمگى صاحبان حقّ هستند لکن او نزدیکترین هدایت شده بود) .
توضیحى پیرامون شعر:
شمس الدین مالکى در این شعر به چند فضیلت از فضایل مولاى ما امیرالمؤمنین(علیه السلام) که پیشوایان وحفّاظ حدیث اهل سنّت در کتب صحاح و مسند خود از پیامبر اعظم(صلى الله علیه وآله) روایت کرده اند، اشاره مى کند; برخى از فضائل عبارتند از:
1 ـ حدیث به ازدواج على(علیه السلام) درآوردن حضرت زهرا(علیها السلام) از سوى خداوند ، و پراکنده شدن زینتها از بهشت به خاطر این ازدواج مبارک(2).
2 ـ حدیث «أنا مدینة العلم و علیّ بابها» (3).(4)