پاسخ اجمالی:
بررسى اوضاع و احوال زمان امام کاظم(ع) نشان مى دهد كه هرگونه اقدام حادی كه حكومت منصور از آغاز روى آن حساسيت نشان بدهد صلاح نيست، از اين رو امام كاظم(ع) دنباله برنامه علمى پدر را گرفت و حوزه اى نه به وسعت دانشگاه جعفرى تشكيل داد و به تربيت شاگردان بزرگ و رجال علم و فضيلت پرداخت.
پاسخ تفصیلی:
بررسى اوضاع و احوال زمان امام کاظم(علیه السلام) نشان مى دهد كه هرگونه اقدام حادی كه حكومت منصور از آغاز روى آن حساسيت نشان بدهد صلاح نيست، از اين رو امام كاظم(علیه السلام) دنباله برنامه علمى پدر را گرفت و حوزه اى نه به وسعت دانشگاه جعفرى تشكيل داد و به تربيت شاگردان بزرگ و رجال علم و فضيلت پرداخت.
«سيد بن طاووس»مى نويسد: گروه زيادى از ياران و شيعيان خاص امام كاظم(عليه السلام) و رجال خاندان هاشمى در محضر آن حضرت گرد مى آمدند و سخنان گهربار و پاسخ هاى آن حضرت به پرسش هاى حاضران را يادداشت مى نمودند و هر حكمى كه در مورد پيش آمدى صادر مى نمود، ضبط مى كردند.(1)
«سيد اميرعلى» مى نويسد: در سال 148 امام جعفر صادق(علیه السلام) در شهر مدينه درگذشت، ولى خوشبختانه مكتب علمى او تعطيل نشد، بلكه به رهبرى جانشين و فرزندش موسى كاظم(علیه السلام)، شكوفايى خود را حفظ كرد.(2)
موسى بن جعفر نه تنها از نظر علمى تمام دانشمندان و رجال علمى آن روز را تحت الشعاع قرار داده بود، بلكه از نظر فضائل اخلاقى و صفات برجسته انسانى نيز زبان زد خاص و عام بود، به طورى كه تمام دانشمندانى كه با زندگى پرافتخار آن حضرت آشنايى دارند در برابر عظمت شخصيت اخلاقى وى سر تعظيم فرود آورده اند.
«ابن حجر هيتمى»، دانشمند و محدث مشهور جهان تسنّ، مى نويسد: موسى كاظم وارث علوم و دانش هاى پدر و داراى فضل و كمال او بود. وى در پرتو عفو و گذشت و بردبارى فوق العاده اى كه (در رفتار با مردم نادان) از خود نشان داد، «كاظم» لقب يافت، و در زمان او هيچ كس در معارف الهى و دانش و بخشش به پايه او نمى رسيد.(3)، (4)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.