آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

دیدگاه اسماعیلیه همچون امامیه به پیروى از امام صادق(ع)، مفاد حدیث «لاجبر و لاتفویض بل أمرٌ بین امرین» است. ناصر خسرو در این زمینه مى نویسد: «خدا عادل تر از آن است که خلق را بر معصیت مجبور دارد و سپس ایشان را بر آن عقوبت کند... حالِ مردم در این باره کارى است میان دو کار، نه مجبور است و نه مختار و این قول جعفر صادق(ع) است».

دیدگاه اسماعیلیه همچون امامیه به پیروى از امام صادق(علیه السلام)، مفاد حدیث «لاجبر و لاتفویض بل أمرٌ بین امرین» است. ناصر خسرو در این زمینه مى نویسد: «خدا عادل تر از آن است که خلق را بر معصیت مجبور دارد و سپس ایشان را بر آن عقوبت کند... حالِ مردم در این باره کارى است میان دو کار، نه مجبور است و نه مختار و این قول جعفر صادق(علیه السلام) است». على بن محمد بن ولید در این باره مى گوید: «انّ الله جعل جوهر النفس الانسانى حیاً قادراً على فعل الخیر و الشرّ و الطاعة و المعصیة... و کان عدلُ الله تاماً... و کان عدلُ الله تعالى منزهاً عن أن یتوهم فیه نقص و لمّا کانت رحمة الله تعالى تامّة ارسل الرسل لتمنع عباده عن الشهوات...». (1) بنابراین اسماعیلیان اختیار انسانى را پذیرفته و آن را دلیل تکلیف و ارسال رسل و عقاب و ثواب مى دانند. (2)