آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

 کتابی از علی محمد باب که در سرمقاله های آن نوشته است: للثمرة و ظاهرا منظور از ثمره صبح ازل باشد و یا به طور کلّی: خطاب به آیندگان بوده و به عنوان وصیّت برای آنان نوشته شده است. آغاز کتاب اینگونه است : «للثمرة، بسم الله الازل الازل، انّنی انا الله لا اله الّا انا الوحّاد الوحید انّنی انا الله لا اله الّا انا الاحّاد الحید انّنی انا الله لا اله الّا انا الصمّاد الصمید انّنی انا الله لا اله الّا انا الفرّاد الفرید انّنی انا الله...» در همه این مهملات می گوید: که من خدا هستم!!!!!
 

این کتاب نسخه خطّی است که در سرمقاله های آن نوشته است: للثمرة و ظاهرا منظور از ثمره صبح ازل باشد و یا به طور کلّی: خطاب به آیندگان بوده و به عنوان وصیّت برای آنان نوشته شده است. این مجموعه از جناب باب است، و طوری که از خصوصیّات خطّ و کاغذ معلوم می شود در حدود زمان خود او منتشر شده است.
آغاز: «للثمرة، بسم الله الازل الازل، انّنی انا الله لا اله الّا انا الوحّاد الوحید انّنی انا الله لا اله الّا انا الاحّاد الحید انّنی انا الله لا اله الّا انا الصمّاد الصمید انّنی انا الله لا اله الّا انا الفرّاد الفرید انّنی انا الله لا اله الّا انا السرّاج انّنی انا الله لا اله الّا انا الجذّاب الجذیب...» و آغاز ثمره ی دوّم این است: ایضاً نللثمرة، الله اکبر تکبیراً کبیراً، هذا کتاب من عند الله المهیمن القیّوم الی الله المهیمن القیّوم...» و آغاز ثمره ی سوّم این است: «ایضاً للثمرة، الله اقدس، بسم الله الاله ذی الالهین قل اللّهم انّک انت سبحان السموات و الارض و مابینهما و الهان من فی جبروت الامر و الخلق... » و آغاز ثمره ی چهارم این است: ایضاً «للثمرة، بسم الله الامنع الاقدس، سبحانک اللّهم یا الهی لاشهدنّک و کلّ شیء علی انّک انت الله لا اله الّا انت...» .
این نسخه جمعاً 47 صفحه و محتوی 12 لوح و هر صفحه 15 سطر است ولی بهتر این بود که برای این کتاب لغت نامه هم می نوشت، زیرا بسیاری از لغات آن در کتب لغت پیدا نمی شود، و ظاهراً جناب باب خیال کرده اند، کسی که ادعای نیابت یا نبوّت یا الوهیّت می کند، می تواند در قواعد ادبی و قوانین لفظی و لغات آن ملّت نیز دخل و تصرّف کند.
در صفحه 16 می گوید: «یا من له البهی و البهیوت یا من له الجل و الجلیوت یا من له الجمل و الجملوت یا من له الکمل و الکملوت یا من له العظم و العظموت یا من له الکرم و الکرموت یا من له النصر و النصروت یا من له الفتح و الفتحوت...».
و در صفحه 21 می گوید: «ایّای ایّاک سبحان من هو اُلهان الالهین سبحان من هو ربان الربابین سبحان من هو کوان الکوانین سبحان من هو ازلان الازلین سبحان من هو قدمان القدامین سبحان من هو قدران القدارین سبحان من هو حکمان الحکامین...».
و ظاهراً این همان کتابی است که در آئین باب صفحه 12 به عنوان نصوصات راجع به وصایت صبح ازل از مؤلّفات سید باب می شمارد.(1)