آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بیان عربی کتاب علی محمد باب است. بیان عربی یازده واحد است و در ضمن هر واحد نوزده مطلب به ترتیب و شماره بیان می کند، و مثل بیان فارسی هر بابی به نحو مستقل ذکر نمی شود. بیان عربی مانند فهرست مفصّلی است از بیان فارسی، باختلاف آنکه در بیان عربی یازده واحد تمام ذکر شده است، و همه به عربی نوشته شده است. مطلع این کتاب با این عبارات مهمل و بی معنا شروع می شود: «بسم الله ذی العلم ذی العالمین الحمد لله العلم ذی العالمین و انّما البهاء من الله علی الواحد الاوّل ثمّ من یشاء ...».

این کتاب در 62 صفحه از روی نسخه قدیمی گراور شده است و در آخر کتاب چند واحد از نسخه اوّلی که به خطّ سیّد باب است عکس برداری شده است.
بیان عربی یازده واحد است و در ضمن هر واحد نوزده مطلب به ترتیب و شماره بیان می کند، و مثل بیان فارسی هر بابی به نحو مستقل ذکر نمی شود.
مثلا در بیان فارسی (باب چهاردهم از واحد پنجم) می گوید: (و مظاهری که مطهّر است اوّل: ایمان به بیان است که مبدّل می فرماید جسد او را به طهارت. و ثانی: نفس خود کتاب الله هست همین قدر که تلقاء آیه ی از آن واقع شد شیء که عینیّت در او نباشد طاهر می گردد. و ثالث: اسم الله هست که شصت و شش مرتبه که الله اطهر بر شیء خوانده شود طاهر می گردد. چهارم: قطع نسبت از غیر اهل، و وصل آن به اهل بیان است ...) .
و در بیان عربی در ضمن واحد پنجم نیز می گوید: «ثمّ الرابع من بعد العشر یطهّرکم اسم الله اذا تقرؤن الله اطهر ستّة مرّة ثمّ النقطة و ما یشرق من عندها من آیات الله ثمّ کلماته ان انتم بها توقنون ثمّ من یدخل فی الدین...» پاک می کند شما ها را اسم خدا چون بخوانید کلمه ی (الله اطهر) را شصت و شش مرتبه، سپس از مطهّرات وجود خود نقطه است، باز آنچه از کلمات و آیات او ظاهر می شود، و بعد آن کسی که داخل در آئین بیان شود... .
پس بیان عربی مانند فهرست مفصّلی است از بیان فارسی، باختلاف آنکه در بیان عربی یازده واحد تمام ذکر شده است، و همه به عربی نوشته شده است.
و در آخر این کتاب (بیان عربی) دو رساله دیگر ملحق و به چاپ رسیده است.
اوّل: لوح هیکل الدین از سیّد باب که خلاصه احکام بیان است، و در آخر آن نوشته شده است: این بخش از کتب که در 36 صفحه پایان یافته رونوشت هیکلی است که نقطه اولی در ایّام آخر احکام آئین خود را اختصاراً در آن گنجانیده ... .
دوّم: تفسیر دو آیه از هیکل الدین از سیّد باب که در 27 صفحه می باشد، و در مقدّمه آن نوشته شده است: تفسیری است که خود نقطه اولی بر آیات باب اوّه ی و باب دوّم هیکل نازل فرموده ... .
مطلع این کتاب با این عبارت است: «بسم الله ذی العلم ذی العالمین الحمد لله العلم ذی العالمین و انّما البهاء من الله علی الواحد الاوّل ثمّ من یشاء ...».(1)