میرزا می گوید: در شهرها یکی از لغات و خط موجوده را برای تکلم و نوشتن انتخاب کنید، زیرا این امر سبب اتحاد امم می شود. ممکن است این دستور، مقدمه ای برای ترویج زبان انگلیسی بوده باشد، چنانکه در متحد المآل محفل روحانی ایران، جوانان را به فراگیری زبان انگلیسی تشویق می کند. شگفت آور این که پیغمبر قرن نوزدهم زبان مادری اش فارسی و کتاب آسمانی او عربی و زبان بین المللی او انگلیسی است.

بیان عربی کتاب علی محمد باب است. بیان عربی یازده واحد است و در ضمن هر واحد نوزده مطلب به ترتیب و شماره بیان می کند، و مثل بیان فارسی هر بابی به نحو مستقل ذکر نمی شود. بیان عربی مانند فهرست مفصّلی است از بیان فارسی، باختلاف آنکه در بیان عربی یازده واحد تمام ذکر شده است، و همه به عربی نوشته شده است. مطلع این کتاب با این عبارات مهمل و بی معنا شروع می شود: «بسم الله ذی العلم ذی العالمین الحمد لله العلم ذی العالمین و انّما البهاء من الله علی الواحد الاوّل ثمّ من یشاء ...».

این کتاب به عنوان متمّم برای کتاب «بیان» علی محمّد باب، توسط «یحیی صبح ازل» نگاشته شده و در سالهای (1336-1338) از طرف بابیّه مقیم مرکز (تهران) به چاپ رسیده است. در مقدّمه آمده: فارسی بیان تا باب دهم از واحد نهم که مجموعا 162 باب می شود، حضرت نقطه ی اولی (باب) نازل فرموده و دو واحد و نه باب آن که 47 باب می شود (مطابق با بیان عربی که یازده واحد تمام است) توسّط حضرت ثمره ازلیّه (میرزا یحیی صبح ازل) نازل گردیده، که اینک با شکر گذاری از توفیق بدست آمدن خطّ منزل آن عینا گراور شده .