آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در سال 487 هجرى المستنصر بالله خلیفه فاطمى از دنیا رفت و بحث بر سر جانشینى وى در درون کاخ فاطمیان درگرفت. حسن صباح که رئیس داعیان ایران بود، از نزار طرفدارى کرد و امامت المستعلى بالله را نپذیرفت و رابطه خود را با قاهره قطع نمود. حسن صباح نزار را امام نوزدهم اسماعیلیان ایران معرفى کرد و وقتى نزار به قتل رسید، قائل به امام مستور بعد از نزار شد و خود را حجت امام نامید. در حوالى سال 500 هجرى دو قلعه لمسر در نزدیکى الموت و قلعه شاهدز در اصفهان نیز به تصرف اسماعیلیان درآمد و قدرت آنان روزافزون شد.

در سال 487 هجرى المستنصر بالله خلیفه فاطمى از دنیا رفت و بحث بر سر جانشینى وى در درون کاخ فاطمیان درگرفت. حسن صباح که اکنون رئیس داعیان ایران شده بود، از نزار طرفدارى کرد و امامت المستعلى بالله را نپذیرفت و رابطه خود را با قاهره قطع نمود. حسن صباح نزار را امام نوزدهم اسماعیلیان ایران معرفى کرد و وقتى نزار به قتل رسید، قائل به امام مستور بعد از نزار شد و خود را حجت امام نامید. حسن صباح معتقد بود که داعیان مدافع نزار، فرزند وى را به جاى امنى برده و از آن محافظت مى نمایند و دوره ستر خیلى زود به پایان خواهد رسید و امام نزاریان ظهور خواهد کرد. در حوالى سال 500 هجرى دو قلعه لمسر در نزدیکى الموت و قلعه شاهدز در اصفهان نیز به تصرف اسماعیلیان درآمد و قدرت آنان روزافزون شد. در این زمان حسن صباح داعیانى به شام فرستاد و توانست اسماعیلیان شام را که معتقد به امامت نزار بودند با خود همراه سازد و این چنین حکومتى پاره پاره ولى متحد ایجاد کرد. در حمله سلجوقیان به قلعه الموت، هشت سال الموت در محاصره بود، ولى تسلیم نشده با مرگ شاه سلجوقى محاصره برداشته شد. بنابر قولى حسن صباح داعیانى به مصر فرستاد و افضل بن بدرالجمالى که مسبّب اصلى محرومیّت نزار از حق خود شده بود، به قتل رسانید. حسن صباح با سى و پنج سال رهبرى اسماعیلیان نزارى در سال 518 هجرى از دنیا رفت.(1)