آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

آغاز سوره تکاثر، سرزنش و ملامت افرادى است که بر اساس یک سلسله مطالب موهوم بر یکدیگر تفاخر مى کردند. پس از آن نسبت به مسأله معاد، قیامت و آتش دوزخ؛ و سرانجام مسأله سؤال و بازپرسى از نعمت ها هشدار مى دهد.

بسیارى از مفسران معتقدند: این سوره در «مکّه» نازل شده، بنابراین سخنى که درباره تفاخر در آن آمده، قاعدتاً مربوط به قبائل قریش است که با امور موهومى بر یکدیگر فخر و مباهات مى کردند.
ولى بعضى ـ مانند مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» ـ معتقدند: در «مدینه» نازل شده، و آنچه از تفاخر در آن آمده، ناظر به یهود یا دو طائفه از انصار است، ولى مکى بودن سوره با توجه به شباهت زیادى که با سوره هاى «مکّى» دارد، صحیح تر به نظر مى رسد.
محتواى این سوره در مجموع، نخست، سرزنش و ملامت افرادى است که بر اساس یک سلسله مطالب موهوم بر یکدیگر تفاخر مى کردند.
پس از آن، هشدارى نسبت به مسأله معاد، قیامت و آتش دوزخ.
و سرانجام، هشدارى در زمینه مسأله سؤال و بازپرسى از نعمت ها مى دهد.
نام این سوره از آیه اول آن گرفته شده است. (1)