آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

سوره طارق بعد از سوگندهایى اندیشه آفرین، اشاره به وجود مراقبین الهى بر انسان مى کند؛ بعد از آن، براى اثبات امکان معاد، به زندگى نخستین، و بدو پیدایش انسان از آب نطفه، اشاره فرموده؛ سپس به بعضى از ویژگى هاى روز رستاخیز اشاره کرده؛ در ادامه با ذکر سوگندهایى اهمیت قرآن را گوشزد مى نماید، و سرانجام سوره را با تهدید کفار به مجازات الهى پایان مى دهد.

مطالب این سوره عمدتاً بر دو محور دور مى زند:
1 ـ محور معاد و رستاخیز.
2 ـ محور قرآن مجید، ارزش و اهمیت آن.
ولى، در آغاز بعد از سوگندهاى اندیشه آفرین، اشاره به وجود مراقبین الهى بر انسان مى کند.
بعد از آن، براى اثبات امکان معاد، به زندگى نخستین، و بدو پیدایش انسان از آب نطفه، اشاره فرموده، نتیجه گیرى مى کند: خداوندى که قادر است او را از چنین آب بى ارزش و ناچیزى بیافریند، توانائى بر بازگشت مجدد او دارد.
در مرحله بعد، به بعضى از ویژگى هاى روز رستاخیز اشاره کرده، سپس با ذکر سوگندهاى متعدد و پرمعنائى، اهمیت قرآن را گوشزد مى نماید، و سرانجام سوره را با تهدید کفار به مجازات الهى پایان مى دهد.(1)