هر کس سوره  طارق را تلاوت کند، خداوند به تعداد هر ستاره اى که در آسمان وجود دارد ده حسنه به او مى بخشد وهر کس در نماز فریضه آن را تلاوت کند، در قیامت نزد خداوند مقام و منزلت عظیمى خواهد داشت، و از دوستان پیامبران و یاران آنها در بهشت خواهد بود.

سوره طارق بعد از سوگندهایى اندیشه آفرین، اشاره به وجود مراقبین الهى بر انسان مى کند؛ بعد از آن، براى اثبات امکان معاد، به زندگى نخستین، و بدو پیدایش انسان از آب نطفه، اشاره فرموده؛ سپس به بعضى از ویژگى هاى روز رستاخیز اشاره کرده؛ در ادامه با ذکر سوگندهایى اهمیت قرآن را گوشزد مى نماید، و سرانجام سوره را با تهدید کفار به مجازات الهى پایان مى دهد.

منظور ستارگان درخشانى است که نور آنها پرده هاى ظلمت را مى شکافد و در چشم آدمى نفوذ مى کند.