آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

آیات 1 تا 3 سوره طه، در شأن پیامبر(ص) نازل شده و دستور داده که بعد از نزول آیات قرآن خود را به زحمت نیندازد؛ چراکه حضرت بعد از نزول وحی آنقدر عبادت می کرد که پای ایشان متورم می شد.

در آیات (1 ـ 3) سوره «طه» می خوانیم: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى * إِلاّ تَذْکِرَةً لِمَنْ یَخْشى»؛ (طه * ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که خود را به زحمت بیفکنى! * آن را فقط براى یادآورى کسانى که [از خدا] مى ترسند نازل ساختیم).
شأن نزول:
روایات فراوانى در شأن نزول نخستین آیات فوق آمده که از مجموع آنها استفاده مى شود، پیامبر(صلى الله علیه وآله) بعد از نزول وحى و قرآن، عبادت بسیار مى کرد، مخصوصاً ایستاده به عبادت مشغول مى شد آن قدر که پاهاى او متورم گردید، گاه براى آن که بتواند به عبادت خود ادامه دهد، سنگینى خود را بر یک پا قرار مى داد و گاه بر پاى دیگر، گاه بر پاشنه پا مى ایستاد و گاه بر انگشتان پا.
آیات فوق نازل شد و به پیامبر(صلى الله علیه وآله) دستور داد: این همه رنج و ناراحتى بر خود تحمیل نکند.(1)، (2)