آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

آیات 66 تا 68 سوره مریم، درباره «اُبَىّ بن خلف» یا «ولید بن مغیره» نازل شده که استخوان پوسیده اى را نرم کردند و در برابر باد پاشیدند، و زنده شدن بعد از مرگ را انکار می کردند! این آیات نازل شد، و پاسخ دندان شکنى به آنها داد.

در آیات (66 ـ 68) سوره «مریم» می خوانیم: «وَ یَقُولُ الاِْنْسانُ أَ إِذا ما مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَیّاً * أَ وَ لا یَذْکُرُ الاِْنْسانُ أَنّا خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ یَکُ شَیْئاً * فَوَ رَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّیاطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیّاً»؛ (و انسان مى گوید: «آیا پس از مردن، زنده [از قبر] بیرون خواهم آمد»؟! * آیا انسان به خاطر نمى آورد که ما پیش از این او را آفریدیم در حالى که چیزى نبود؟! * سوگند به پروردگارت که همه آنها را همراه با شیاطین در قیامت جمع مى کنیم؛ سپس همه را ـ در حالى که به زانو در آمده اند ـ گرداگرد جهنم حاضر مى سازیم).
شأن نزول:
آیات نخست، ـ طبق گفته جمعى از مفسران ـ در مورد «اُبَىّ بن خلف» یا «ولید بن مغیره» نازل شده که قطعه استخوان پوسیده اى را در دست گرفته بودند، آن را با دست خود نرم مى کردند و در برابر باد مى پاشیدند، تا هر ذره اى از آن به گوشه اى پراکنده گردد، و مى گفتند: محمّد را بنگرید که گمان مى کند خداوند ما را بعد از مردن و پوسیده شدن استخوان هایمان مثل این استخوان، بار دیگر زنده مى کند، چنین چیزى ابداً ممکن نیست!
این آیات نازل شد، و پاسخ دندان شکنى به آنها گفت، پاسخى که براى همه انسان ها در همه قرون و اعصار، مفید و آموزنده است.(1)، (2)