آیات 1 تا 3 سوره طه، در شأن پیامبر(ص) نازل شده و دستور داده که بعد از نزول آیات قرآن خود را به زحمت نیندازد؛ چراکه حضرت بعد از نزول وحی آنقدر عبادت می کرد که پای ایشان متورم می شد.

با توجه به اینکه خلقت امری دائمی و مستمر است، پاسخگویی به نیاز نیازمندان نیز دائمی می باشد و خدا یک روز به اقوام قدرت می دهد و یک روز غم و اندوه می دهد. یک روز سلامتی و روز دیگر بیماری و ضعف می دهد؛ لذا کل یوم هو فی شأن یعنی خدا هر روز پدیده تازه و خلق جدید دارد. اموری مثل آفرینش و مرگ، آمرزش گناهان، رزق و... که مفسران بیان کرده اند هم هر کدام گوشه ای از معنای گسترده آن را دربر می گیرد.