آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در شأن نزول آیه آمده: شخصی به پیامبر(ص) اظهار داشت به نظر ما تنها سلام به شما کافى نیست، به ما اجازه بده تو را سجده کنیم. همچنین یهودیان و مسیحیان به پیامبر(ص) عرضه داشتند: آیا مایل هستى تو را پرستش کنیم و مقام الوهیت براى تو قائل شویم؟ پیامبر(ص) با آنها برخورد کرده و می فرمود: «پیامبرِ خود را تنها به عنوان یک بشر احترام کنید ولى حق او را بشناسید و از او پیروى نمائید».

در آیات (79 ـ 80) سوره «آل عمران» می خوانیم: «ما کانَ لِبَشَر أَنْ یُؤْتِیَهُ اللّهُ الْکِتابَ وَ الْحُکْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنّاسِ کُونُوا عِباداً لّى مِنْ دُونِ اللّهِ وَ لکِنْ کُونُوا رَبّانِیِّینَ بِما کُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتابَ وَ بِما کُنْتُمْ تَدْرُسُونَ * وَ لا یَأْمُرَکُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلائِکَةَ وَ النَّبِیِّینَ أَرْباباً أَ یَأْمُرُکُمْ بِالْکُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»؛ (براى هیچ بشرى سزاوار نیست که خداوند، کتاب آسمانى و حکم و نبوت به او دهد سپس او به مردم بگوید: «غیر از خدا، مرا پرستش کنید»! بلکه [سزاوار مقام او، این است که بگوید:] مردمى الهى باشید، آن گونه که کتاب خدا را مى آموختید و درس مى خواندید! [و غیر از خدا را پرستش نکنید!] * و نه این که به شما دستور دهد که فرشتگان و پیامبران را، پروردگار خود انتخاب کنید. آیا شما را، پس از آن که مسلمان شدید، به کفر دعوت مى کند؟!)
شأن نزول:
درباره این دو آیه دو شأن نزول ذکر کرده اند:
در شأن نزول نخست آمده: کسى نزد پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) آمده اظهار داشت ما به تو همانند دیگران «سلام» مى کنیم در حالى که به نظر ما چنین احترامى کافى نیست تقاضا داریم به ما اجازه دهى امتیازى برایت قائل شویم و تو را سجده کنیم!
پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «سجده براى غیر خدا جایز نیست، پیامبرِ خود را تنها به عنوان یک بشر احترام کنید ولى حق او را بشناسید و از او پیروى نمائید»!(1)
دوم این که: یکى از یهودیان به نام «ابو رافع» به اتفاق سرپرست هیئت اعزامى «نجران» در «مدینه» روزى خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمده، اظهار داشتند: آیا مایل هستى تو را پرستش کنیم و مقام الوهیت براى تو قائل شویم؟!
(شاید آنها مى پنداشتند: مخالفت پیغمبر(صلى الله علیه وآله) با الوهیت مسیح به خاطر این است که خود او سهمى از این موضوع ندارد، بنابراین اگر او را به مقام الوهیت همچون مسیح بپذیرند، از مخالفت خود دست بر مى دارد و شاید هم این پیشنهاد توطئه اى براى بد نام کردن پیامبر(صلى الله علیه وآله) و منحرف ساختن افکار عمومى از او بود).
پیغمبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مَعاذَ اللّهِ»؛ (پناه بر خدا) که من اجازه دهم کسى جز پروردگار یگانه مورد پرستش قرار گیرد، خداوند هرگز مرا براى چنین امرى مبعوث نکرده است!(2)، (3)