بعد از واقعه احد «ابو رافع بن حقیق» که از یهودیان مدینه بود، در «خیبر» شبانه توسط پنج یا هشت نفر ار مسلمین که در میان آن ها «عبداللَّه بن عتیک» بود، به قتل می رسد و دلیل کشتن او توسط مسلمانان این بود که او با «کعب بن الأشرف» در دشمنی با رسول خدا(ص) و اذیت و آزار مسلمانان همکاری می کرد، از این رو مسلمانان مصلحت دیدند که او را از پای درآوردند؛ زیرا امثال آن دو از بارزترین مصادیق محاربین و نقض کنندگان عهد و پیمان به حساب می آمدند.

واقعه «یوم الدار» را گروهى از صحابه از جمله: امیر المؤمنین على(ع)،  براء بن عازب الأنصاری، ابو رافع مولى رسول الله(ص)، عبدالله بن عباس، عمرو بن ميمون‏، ابوبکر بن أبی قحافه، عمر بن الخطّاب و قیس بن سعد بن عباده الأنصاری، نقل کرده اند.

در شأن نزول آیه آمده: شخصی به پیامبر(ص) اظهار داشت به نظر ما تنها سلام به شما کافى نیست، به ما اجازه بده تو را سجده کنیم. همچنین یهودیان و مسیحیان به پیامبر(ص) عرضه داشتند: آیا مایل هستى تو را پرستش کنیم و مقام الوهیت براى تو قائل شویم؟ پیامبر(ص) با آنها برخورد کرده و می فرمود: «پیامبرِ خود را تنها به عنوان یک بشر احترام کنید ولى حق او را بشناسید و از او پیروى نمائید».

تعداد زيادى از صحابه پيامبر(ص) روايات مربوط به نزول آيه ولايت در شأن امام على(ع) را نقل کرده اند از جمله: علي(ع)، ابوذر غفارى، مقداد بن اسود، عمار بن ياسر، عمرو بن عاص، انس بن مالک، جابر بن عبدالله انصارى و... .

ذهبى در شرح حال وى نگاشته؛ نویسندگان سنن احادیث وى را نقل کرده اند. از جمله حبان بن على، یحیى بن یعلى و غیر از اینها نیز از او روایت کرده اند.