آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اقليت اشرافى قريش مؤمنان ثابت قدم اما فقير مانند عمار، بلال و ... را مسخره و پيامبر(ص) را در عدم پيروي اشراف نکوهش مى کردند. آيه فوق نازل شد و به سخنان بى اساس آنها پاسخ داد.

در آیه 212 سوره «بقره» می خوانیم: «زُیِّنَ لِلَّذینَ کَفَرُوا الْحَیاةُ الدُّنْیا وَ یَسْخَرُونَ مِنَ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ اللّهُ یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِساب»؛ (زندگى دنیا براى کافران زینت داده شده است؛ از این رو افراد با ایمان را [که گاهى دستشان تهى است]، مسخره مى کنند؛ در حالى که پرهیزکاران در قیامت بالاتر از آنان هستند [چرا که ارزش هاى حقیقى در آن جا آشکار مى گردد]؛ و خداوند هر کس را بخواهد بدون حساب روزى مى دهد).
شأن نزول:
«ابن عباس» مفسر معروف مى گوید: این آیه درباره اقلیت اشرافى و رؤساى قریش نازل شد، که زندگى بسیار مرفه اى داشتند و جمعى از مؤمنان ثابت قدمِ آغاز اسلام، همچون عمار، بلال و... را که از نظر زندگى مادى فقیر و تهیدست بودند به باد استهزاء و مسخره مى گرفتند؛ مى گفتند: اگر پیامبر(صلى الله علیه وآله) شخصیتى داشت و از طرف خدا بود، اشراف و بزرگان از او پیروى مى کردند. آیه فوق نازل شد و به سخنان بى اساس آنها پاسخ داد.(1)؛ (2)