آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

تبليغ عملي همیشه مؤثرترین برنامه ها است، چون عمل، حکایت از ایمان عمیق انسان به گفتارش مى کند، از سویی  همواره وجود الگوهاى بزرگ در زندگى انسان ها، ابزاری مؤثر در تربیت آنها بوده است، به همین دلیل، پیشوایان معصوم(ع) با عمل و گفتار خود به تبیین مسیر هدایت می پردازند. نشان مى دادند، لذا امام صادق(ع) در حدیثی مي فرمايند: «مردم را با اعمال خويش به سوى خدا دعوت کنيد نه با زبان». از این رو مسلمانان بايد الگو و اسوه نيکي باشند، تا با زبان عمل، اسلام را به دنيا معرفى کنند.

برنامه هاى عملى، همیشه مؤثرترین برنامه ها است، چون عمل، حکایت از ایمان عمیق انسان به گفتارش مى کند، و سخنى که از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند.
همیشه وجود الگوها و سرمشق هاى بزرگ در زندگى انسان ها، وسیله مؤثرى براى تربیت آنها بوده است، به همین دلیل، پیامبر و پیشوایان معصوم(علیهم السلام) مهمترین شاخه هدایت را با عمل خود نشان مى دادند، و لذا، هنگامى که سخن از «سنّت» به میان مى آید، گفته مى شود: سنت عبارت است از «قول»، «فعل» و «تقریر» معصوم.
یعنى: پیشوایان معصوم، سخن، عمل و سکوتشان، همه حجت و راهنما است، و نیز به همین دلیل است که، عصمت، در تمام پیامبران و امامان، شرط است، تا الگوهائى در همه زمینه ها باشند.
قرآن، نیز بر این مسأله مهم، صحه گذارده، الگوها و سرمشق هائى در همه زمینه ها براى مؤمنان معرفى مى کند، از جمله، در آیه 4 سوره «ممتحنه»، دو بار از ابراهیم(علیه السلام) و یارانش سخن مى گوید، و در سوره «احزاب»، شخص پیامبر(صلى الله علیه وآله) را به عنوان الگو و اسوه، به مسلمانان معرفى مى نماید.
(باید توجه داشت، «اسوه» معنى مصدرى دارد، و به معنى تأسى کردن و پیروى عملى است، هر چند در استعمالات روزمره فارسى، به معنى کسى است که مورد تأسى قرار مى گیرد).
در جنگ پر مخاطره «احزاب»، در ایامى که مسلمانان، سخت در بوته آزمایش قرار گرفته بودند، و حوادث کوبنده، نیرومندترین افراد را به لرزه در مى آورد، خداوند پیامبر(صلى الله علیه وآله) را به عنوان الگو و اسوه اى از استقامت، پایمردى، ایمان و اخلاص، و آرامش در میان طوفان، معرفى مى کند، و البته این امر، منحصر به میدان «احزاب» نبود که در همه جا پیامبر(صلى الله علیه وآله) سرمشق عظیمى براى مسلمانان محسوب مى شد.
شعار: «کُونُوا دُعاةَ النّاسِ بِأَعْمالِکُمْ وَ لاتَکُونُوا دُعاةً بِأَلْسِنَتِکُمْ»؛ (مردم را به اعمال خویش به سوى خدا دعوت کنید نه به زبان خود) که از حدیث امام صادق(علیه السلام) گرفته شده، (1) دلیل بر این است که، همه مسلمانان راستین نیز، به نوبه خود باید الگو و اسوه براى دگران باشند، و با زبان عمل، اسلام را به دنیا معرفى کنند که، اگر این کار مى شد، اسلام دنیاگیر شده بود! (2)