آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

یکی از انصار از دنیا رفت و طبق رسوم جاهلیت، فرزندش به نامادری خود پیشنهاد ازدواج داد اما زن مخالفت کرد و موضوع را با پیامبر(ص) در میان گذاشت. آیه 22 سوره نساء نازل شد و این عمل را تقبیح کرد.

در آیه (22) سوره «نساء» می خوانیم: «وَ لاتَنْکِحُوا ما نَکَحَ آباؤُکُمْ مِنَ النِّساءِ إِلاّ ما قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ مَقْتاً وَ ساءَ سَبیلاً»؛ (با زنانى که پدران شما با آنها ازدواج کرده اند، هرگز ازدواج نکنید! مگر آنچه در گذشته [پیش از نزول این حکم] انجام شده است؛ زیرا این کار، عملى زشت و تنفرآور و راه نادرستى است).
شأن نزول:
در زمان جاهلیت معمول بود هر گاه کسى از دنیا مى رفت و همسر و فرزندانى از خود به یادگار مى گذاشت، در صورتى که آن همسر نامادرى فرزندان او بود، فرزندانش نامادرى را همانند اموال او به ارث مى بردند، به این ترتیب که آنها حق داشتند با نامادرى خود ازدواج کنند و یا او را به ازدواج شخص دیگرى در آورند.
پس از اسلام، حادثه اى براى یکى از مسلمانان پیش آمد و آن این که: یکى از انصار به نام «ابو قیس» از دنیا رفت، فرزندش به نامادرى خود پیشنهاد ازدواج نمود، آن زن گفت: من تو را فرزند خود مى دانم و چنین کارى را شایسته نمى بینم. ولى با این حال از پیغمبر(صلى الله علیه وآله) کسب تکلیف مى کنم، سپس موضوع را خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) عرض کرد و کسب تکلیف نمود، آیه فوق نازل شد و از این کار به شدت نهى کرد.(1)، (2)