آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در سوره الرحمان مى فرماید: خورشید و ماه بر طبق حساب منظمى جریان دارند. اصل وجود خورشید، از بزرگترین نعمت هاست و رشد گیاهان، بارش بارانها، وزش بادها، همه به برکت این موهبت الهى است. ماه نیز علاوه بر روشنایی شبهاى تاریک، جاذبه آن سرچشمه جزر و مد اقیانوسها وعامل بقاء حیات در دریاهاست. همچنین نظام ثابت در حرکت ماه و زمین سبب پیدایش منظم شب و روز، سال و ماه و فصول مختلف می شود. مقدار جرم و جاذبه آنها و فاصله آنها از یکدیگر همه روى حساب است.

خداى متعال در آیه 5 سوره «الرحمان» به یکى از مواهب بزرگ خویش اشاره فرموده، مى فرماید: (خورشید و ماه بر طبق حساب منظمى جریان دارند)؛ «الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبان». (1)
اصل وجود «خورشید»، از بزرگترین نعمت ها براى انسان است؛ چرا که بدون نور و حرارت حاصل از آن، زندگى در منظومه شمسى غیر ممکن است، هر جنبش و حرکتى که در کره خاکى ما صورت مى گیرد سرچشمه اصلى آن نور و حرارت خورشید است، نمو و رشد گیاهان و تمام مواد غذائى، بارش بارانها، وزش بادها، همه به برکت این موهبت الهى است.
«ماه» نیز به سهم خود نقش مهمى را در حیات انسان ایفا مى کند، علاوه بر این که چراغ شبهاى تاریک او است، جاذبه آن که سرچشمه جزر و مد در اقیانوسهاست، عاملى است براى بقاء حیات در دریاها، و مشروب ساختن بسیارى از سواحل که رودخانه ها در مجاورت آن به دریا مى ریزند.
و افزون بر همه اینها، نظام ثابت در این دو حرکت (یا به تعبیر دیگر حرکت ماه به دور زمین و حرکت زمین به دور خورشید) که سبب پیدایش منظم شب و روز، سال و ماه و فصول مختلف است، سبب نظم زندگى انسانها، و برنامه ریزى براى امور تجارى، صنعتى، و کشاورزى است، که اگر این سیر منظم نبود، زندگى بشر هرگز، نظام نمى یافت.
نه تنها حرکت این کرات آسمانى نظام بسیار دقیقى دارد، بلکه مقدار جرم و جاذبه آنها، و فاصله اى که از زمین، و از یکدیگر دارند، همه روى حساب و «حسبان» است، و به طور قطع، هر کدام از این امور به هم بخورد اختلالات عظیمى در منظومه شمسى، و به دنبال آن در نظام زندگى بشر، رخ مى دهد.
و عجب این که، به هنگامى که اجزاى این منظومه، از کره خورشید جدا گردید، بسیار پریشان و نامنظم به نظر مى رسید، ولى سرانجام در شکل کنونى تثبیت شد، یکى از دانشمندان علوم طبیعى در این زمینه چنین مى گوید:
«منظومه شمسى ما از مخلوط (ظاهراً) در هم بر هم مواد و مصالحى که با حرارت 12 هزار درجه از خورشید جدا شده، و با سرعتى غیر قابل تصور در فضاى بى پایان پراکنده گشته، به وجود آمده است.
اما در همین آشفتگى ظاهرى و انقلاب جوى، چنان نظم و ترتیب دقیق و منظمى ایجاد شده که امروز حتى دقایق و لحظات حوادث آینده آن را مى توانیم پیش بینى کنیم، و نتیجه این نظام و ترتیب، آن است که اوضاع فلکى ما هزار میلیون سال است که به همین حال باقیمانده». (2)، (3)