آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

سجده، مخصوص ذات خداوند است و براى غیر او جایز نیست. از سویی پیشانى گذاشتن به مهرهایى که از خاک اماکن مقدّسه ساخته مى شود، سجده براى صاحب آن اماکن نیست؛ بلکه بر طبق احادیث، در سجده براى خداوند به منظور خضوع بیشتر، باید پیشانى را بر زمین یا آنچه از زمین است، گذارد. از این رو  سجده بر تربت حسینی، خاک پاکى است که به واسطه قیام امام حسین(ع) شرافت پیدا کرده و طبق قانون«محاکات و تداعى»، خاطره فداکارى حسین(ع) را در قلوب نمازگزار زنده مى کند و روح جانبازى و فداکارى را در ارواح پاک تقویت مى نماید.

سجده مخصوص ذات خداوند است و براى غیر او - هرکس باشد - جایز نیست و اگر افرادى چنین عملى را انجام دهند، از روى جهل به مبانى مذهب است و باید آنها را متوجّه ساخت که سجده براى امام(علیه السلام) جایز نیست.
ولى در این جا باید توجّه داشت که پیشانى گذاشتن به مهرهایى که از خاک هاى اماکن مقدّسه ساخته مى شود، سجده براى صاحب آن اماکن نیست؛ بلکه طبق احادیثى که از پیشوایان اسلام رسیده است، در سجده براى خداوند به منظور این که خضوع بیشترى به عمل آید، باید پیشانى را در حال سجده بر زمین یا آنچه از زمین است (و خوردنى و پوشیدنى و معدنى نباشد) گذارد و تربت حسینى نیز خاک پاکى است که به واسطه قیام امام حسین(علیه السلام) براى احیاى دین خدا و توحید، شرافت بیشترى پیدا کرده است.
مخصوصاً روى قانون محاکات و تداعى، سجده بر تربت کربلا خاطره فداکارى سالار شهیدان حسین بن على(علیه السلام) را در قلوب افراد نمازگزار زنده مى کند و ارواح پاک و دل هاى بیدار را دعوت به پیروى از آن مکتب عالى نموده، روح جانبازى و فداکارى را در زمینه هاى مساعد تقویت مى نماید. (1)