«محمد بن جرير طبرى» عالم معروف اهل سنت، رويداد هتك حرمت خانه وحى را چنین نقل می کند: «عمر بن خطّاب به خانه على آمد ... و رو به آنان كرد و گفت: به خدا سوگند خانه را به آتش مى كشم، مگر اينكه براى بيعت بيرون بياييد. در این حال زبير شمشیر کشیده و از خانه بيرون آمد ولی پاى او لغزيد و شمشير از دستش افتاد و ديگران بر او هجوم آوردند و او را گرفتند».

حدیث غدیر، از مشهورترین و بلندآوازه ترین احادیث نبوى است و بسیارى از محدّثان و عالمان، بر استوارى و بلکه بر تواتر آن، تأکید کرده اند. ابن کثیر و ذهبى مى گویند: «این حدیث چنان به تواتر نقل شده که متیقّن است آن را پیامبر(ص) گفته است». ترمذى، ابن جریر، ابن حجر و ابن عساکر نیز از این حدیث به صحت و درستی یادکرده اند.

حدیث «مدینه علم» با تعبیرهاى مختلف در کتاب هاى حدیثى اهل سنت آمده است. حاکم نیشابورى به سندش از ابن عباس و جابر بن عبدالله نقل کرده که پیامبر(ص) فرمود: من شهر علمم و على دروازه آن است، هر کس اراده آن شهر را نمود باید از دروازه آن وارد شود. ترمذى، ابن جریر، حاکم نیشابورى و... حدیث را با همان مضمون آورده اند.