فعاليت شركت‌هاي هرمي در بسترهاي مختلفي رشد و توسعه مي‌يابد. معضل بيكارى، مشكلات اقتصادى، فقدان برنامه ريزى همه جانبه، ناآگاهى و بى‌خبرى نسبت به اصل جرم يا مجازات آن، ضعف ايمان و دنياطلبى، طمع رسيدن به سود كلان و دست يافتن به زندگى آسان و مرفّه و بدون زحمت از زمينه‌هاي رشد و توسعه اين گونه شركت‌هاست.

درست است كه بيكارى براى كسانى كه قادر بر كار و فعاليّت هستند مذموم است؛ ولى اشتغال به كارهاى حرام و ناشايست، از آن مذموم تر است. از ديدگاه اسلام هدف، وسيله را توجيه نمى‌كند و نمي‌توان براى رسيدن به هدف مقدّس، از مقدّمات نامقدّس سود جست؛ بلكه بايد با وسائلى مقدّس، به هدف مقدّس نائل شد. بنابراين، عدم اشتغال جوانان، مجوّز آلوده شدن به فعاليّت‌‌هاى مرموزي مانند قمار، بخت ‌آزمايى، اكل مال به باطل و كلاهبردارى نمى‌‌شود.