ذهبی نوشته: او از رجال ابوداود و ترمذى است و از احمد توثیق او را نقل کرده؛ احادیث وى در صحیح ترمذى و صحیح ابوداود و سایر کتب احادیث اهل تسنن موجود است. ابن سعد در طبقات وى را نام برده و گفته: وى شیعه اى سرسخت بود.

ابوداود گفته: احمد و ابن نمیر به احادیثش استدلال کرده اند. احمد گفته: ما در عمل به احادیث تلید ایرادى نمى بینیم. ذهبى کنار نام او رمز ترمذى گذارده و... . وى بنابر صحیح ترمذى از عطاء بن سایب و عبدالملک بن عمیر حدیث نقل کرده است.

این حدیث را گروه عظیمى از صحابه - که تعداد آنها را تا 30 نفر هم گفتته اند - بلاواسطه از پیامبر(ص) نقل کرده اند و گروه کثیرى از مفسران و محدثان و مورّخان آن را در کتب خود آورده اند حتی معتبرترین منابع اهل سنّت مانند «صحیح ترمذى»، «نسائى»، «مسند احمد»، «کنزل العمال» و «مستدرک حاکم» این حدیث را از بزرگانی مثل ابوسعید خدرى، ابوذر، زید بن ارقم، زید بن ثابت، ابورافع، جبیر بن مطعم، حذیفه، جابر بن عبدالله و ام سلمه نقل کرده اند. روى هم رفته در تواتر این حدیث نمى توان تردید کرد.

 حدیث دوازده خلیفه را مى توان از چند طریق تصحیح نمود:1 ـ وجود حدیث در صحاح.2 ـ وجود حدیث در کتبى که حول صحاح نوشته شده است.3 ـ تصریح علما بر صحّت حدیث.4 ـ وجود حدیث در کتاب هایى که التزام به نقل حدیث صحیح داده اند. 5ـ تصحیح احادیث بر اساس مباني حديثی.