این آیه در مورد عبداللّه بن سعد نازل گردید، که از کاتبان وحى بود، اما خیانت کرد و پیغمبر(ص) او را طرد نمود. پس از آن ادعا کرد: من مى توانم همانند آیات قرآن بیاورم.

 این آیات درباره عثمان نازل شده که انفاق می کرد تا گناهانش آمرزیده شود  یکى از بستگان او به نام «عبداللّه بن سعد» گفت: اگر شتر سواریت را با جهازش به من دهی، من گناهان تو را به گردن می گیرم.عثمان این کار را کرد و از انفاق خوداری نمود. و یا درباره ولید بن مغیره نازل شده که وقتی مسلمان شد، یکی از مشرکان او را سرزنش کرد و از ترک بت پرستی ترساند. آن فرد گفت: اگر به بت پرستی بر گردی و مالی به من بدهی، عذابت را به گردن می گیرم. ولید هم این کار را کرد و به بت پرستی بر گشت.