وجود روح قابل انکار نیست، زیرا دلائل فلسفى و حسّى و تجربى که براى اثبات وجود روح اقامه شده، بسیار است. از طرف دیگر نمی توان امکان ارتباط با ارواح را از طریق صحیح علمى براى افرادی که در این راه حقیقتاً زحمت کشیده اند، انکار نمود. سخن در این جاست که تنزّل دادن مسئله اى به این مهمّى تا آنجا که هر کس براى سرگرمى و تفریح، میزگرد چرخانى درست کرده، کنار آن، گل بگویند و گل بشنوند، با هیچ منطقى نمى سازد و هیچ عقلى آن را باور نمى کند.

جمعى از مشرکان عرب، به خاطر انحطاط فکرى و نداشتن هیچ گونه علم و دانش، خدا را با خود قیاس مى کردند و براى او فرزند و گاهى همسر قائل بودند. خداوند متعال از سه طریق به این توهم پاسخ می دهد: 1- تجربی: یعنی بیان این که چگونه شما که دختران را برای خود نمی پسندید آن را به خدا نسبت می دهید؟ 2-  عقلی: یعنی اگر آدمى یک ذره عقل و درایت داشته باشد و اندیشه کند، باطل بودن این سخن مشرکان را درک مى نماید. 3- نقلی: یعنی اگر این سخن آن ها صحت داشت، باید اثرى از آن در کتب پیشین باشد.