انتقال فدک به حضرت فاطمه(س)

آیا پیامبر(صلى الله علیه وآله) فدک را به حضرت فاطمه(سلام الله علیها) بخشید؟

بسیاری از مورخان نوشته اند که پیامبر(ص) در حیات خود فدک را به فاطمه(س) بخشید. و بسیارى از مفسّران نیز در ذیل آیه 16 سوره اسراء، نقل کرده اند: چون این آیه نازل شد رسول خدا(ص) فاطمه را طلبید و فدک را به او بخشید. شاهد دیگر بر این مدعا گفتار على(ع) است که مى فرماید: «تنها از آنچه آسمان بر آن سایه افکنده، فدک در دست ما بود، ولى گروهى بر آن بخل ورزیدند، در حالى که گروه دیگرى سخاوتمندانه از آن چشم پوشیدند، و بهترین داور و حاکم خداست».

معنای «مغنى» و «مقنى» بودن خداوند

معنى «مغنى» و «مقنى» بودن خداوند چیست؟

أَغْنى از ماده «غنى» به معنى بى نیازى است، و «أَقْنى» از ماده «قنیه» (بر وزن جزیه)، به معنى اموال و سرمایه هائى است که انسان ذخیره مى کند. به عبارت دیگر «أَغْنى» به معنى رفع نیازمندى هاى فعلى است و «أَقْنى» به معنى اعطاى مواهب ذخیره است و خداوند هم نیازمندى هاى مادی انسان را با لطف عمومی اش بر طرف ساخته و هم احتیاجات معنوی او را.

منظور از «حساب آسان» در قیامت

منظور قرآن کریم از «حساب یسیر» چیست؟

منظور از حساب آسان این است که سخت گیرى و دقت در آن نباشد، از سیئات بگذرد و حسنات را پاداش دهد. پیامبر(ص) می فرماید: سه چیز در هر کس باشد، خداوند حساب او را آسان مى کند، عرض کردند: آن سه چه چیز کدامند؟ فرمود: عطا کنى به کسى که تو را محروم کرده، و پیوند برقرار سازى با کسى که از تو بریده، و عفو کسى را که به تو ستم کرده است. از سویی دقت در حساب قیامت، به میزان عقل انسان ها بستگى دارد، از این رو امام باقر(ع) می فرماید: «خدا در قیامت در حساب بندگان به اندازه عقلى که در دنیا به آنها داده، دقت مى کند».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ رسولُ اللّه صلّى اللّه عليه و آله :

يا فاطِمَةُ! کُلُّ عَيْنٍ باکِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ.

فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى که در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، که آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.

بحارالانوار، ج 44، ص 293