«ابلیس» از فرشتگان نبود، ولی در سایه اطاعت فرمان خدا مقامی پیدا کرده بود که در صفوف فرشتگان قرار داشت، اما همه این مقامات را به خاطر یک ساعت تکبر و غرور از دست داد، و آن چنان گرفتار تعصب و خودپرستى شد، که حتى در مقام عذرخواهى و توبه برنیامد. به همین دلیل می بینیم که چگونه خداوند او را به خاطر تکبرش کوچک کرد و به خاطر برترى جوئیش، پست ساخت. او در دنیا رانده شد و عذاب دردناک در سراى دیگر براى او فراهم شده است.

خداوند  در آیات  18 تا 21 سوره «أسراء» به علت واقعى مخالفت گردنکشان در برابر اوامر الهى که همان حبّ دنیاست، اشاره کرده و برای برخورداری دنیاپرستان از دنیا، دو قید بیان می نماید: اوّل این که تنها بخشى از آنچه را مى خواهند، به آن مى رسند. دیگر این که: همه افراد به همین مقدار نیز نمى رسند.