آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند  در آیات  18 تا 21 سوره «أسراء» به علت واقعى مخالفت گردنکشان در برابر اوامر الهى که همان حبّ دنیاست، اشاره کرده و برای برخورداری دنیاپرستان از دنیا، دو قید بیان می نماید: اوّل این که تنها بخشى از آنچه را مى خواهند، به آن مى رسند. دیگر این که: همه افراد به همین مقدار نیز نمى رسند.

خداى متعال در آیات 18 تا 21 سوره «أسراء» به علت واقعى تمرّد و عصیان (مخالفت گردنکشان در برابر اوامر الهى) که همان حب دنیا است، اشاره کرده مى گوید: (کسانى که تنها هدفشان همین زندگى زودگذر دنیاى مادى باشد، ما آن مقدار را که بخواهیم، به هر کس صلاح بدانیم در همین زندگى زودگذر مى دهیم، سپس جهنم را براى او قرار خواهیم داد که در آتش مى سوزد در حالى که مورد سرزنش و دورى از رحمت خدا است)؛ «مَنْ کَانَ یُریدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فیها ما نَشاءُ لِمَنْ نُریدُ ثُمَّ جَعَلْنا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاها مَذْمُوماً مَدْحُوراً».
«عاجله» به معنى نعمت هاى زودگذر یا دنیاى زودگذر است.
قابل توجه این که: نمى گوید: هر کس به دنبال دنیا برود، به هر چه بخواهد مى رسد، بلکه دو قید براى آن قائل مى شود: اوّل این که: تنها بخشى از آنچه را مى خواهد به آن مى رسد: همان مقدارى را که ما بخواهیم «ما نَشاءُ».
دیگر این که: همه افراد به همین مقدار نیز نمى رسند، بلکه تنها گروهى از آنها به بخشى از متاع دنیا خواهند رسید: آنها که بخواهیم «لِمَنْ نُریدُ».
و به این ترتیب، نه همه دنیا پرستان به دنیا مى رسند و نه آنها که مى رسند به همه آنچه مى خواهند مى رسند.
زندگى روزمره نیز این دو محدودیت را به وضوح به ما نشان مى دهد، چه بسیارند کسانى که شب و روز مى دوند و به جائى نمى رسند، و چه بسیار کسانى که آرزوهاى دور و درازى در این دنیا دارند که تنها بخش کوچکى از آن را به دست مى آورند.
و این هشدارى است براى دنیاپرستان، که: اگر خیال کنید، آخرت را به دنیا بفروشید، به تمام هدفتان نائل مى شوید، اشتباه بزرگى کرده اید، بلکه گاهى هیچ و گاه به کمى دسترسى پیدا مى کنید. (1)