قرآن در توصیف غذا و نوشیدنی جهنمیان مى فرماید: «آیا این نعمت هاى جاویدان و لذت بخش که بهشتیان را با آن پذیرائى مى کنند بهتر است؟ یا درخت نفرت انگیز زقوم؟!»؛ سپس در بیان ویژگی هاى «زقوم» مى گوید: «آن درختى است که از قعر جهنم مى روید! شکوفه آن مانند کله هاى شیاطین است!». بر اساس این آیات، خوردن این غذاى ناگوار و تلخ، تشنگى آور است، اما به هنگام تشنگى چه مى نوشتند؟ قرآن مى گوید: (این دوزخیان بعد از این زقوم آب داغ و کثیفى خواهند داشت». در حقیقت آن غذای دوزخیان و این نوشابه آنان است.
 

خداوند در آیه 19 سوره روم، در جواب استبعاد منکران معاد مى گوید: همانطور که به دست قدرت الهی، در نظام عالم طبیعت، دائما زندگى از دل مرگ و مرگ از دل زندگى بیرون مى آید؛ زمین مرده، در بهار زنده می شوند و می روید و موجودات زنده که همه از خاک خلق شده اند، می میرند و به جسد بى جانى مبدل مى گردند؛ چه جاى تعجب که در پایان جهان همه موجودات زنده بمیرند و در رستاخیز همه انسان ها به زندگى جدیدى بازگردند؟