در این سوره نام شانزده پیامبر، بعضى با ذکر فرازهائى از حالاتشان، مانند: موسى، هارون، ابراهیم، لوط، اسحاق، یعقوب، نوح، داود، سلیمان، ایوب، اسماعیل، ادریس، ذا الکفل، ذا النون(یونس)، زکریا و یحیى(ع)، و بعضى تنها به صورت اشاره، آمده است مانند: پیامبر اسلام(ص) و حضرت مسیح(ع). همچنین مباحث دیگری درباره معاد، وحدت خالق، پیروزی حق بر باطل و هشدار به انسان های جاهل آمده است.

ذکر نام او در ردیف نام پیامبران در آیه 85 سوره انبیاء، گواه بر این است که از پیامبران بوده است. برخی او را از بنی اسرائیل و از فرزندان «ایوب» دانسته اند و برخی او را همان «حزقیل» می دانند. او بخاطر نصیب وافرش از رحمت خدا و یا باقی ماندن برعهد خود نسبت به عبادت شبها و روزه گرفتن و خشم نگرفتن در قضاوت و یا کفالت گروهی از انبیاء بنی اسرائیل در برابر پادشاه جبار زمان، «ذا الکفل» نامیده شده؛ زیرا «کفل» هم به معنى«نصیب» آمده و هم به معنى«کفالت و عهده دارى».

او از پیامبران بزرگ الهى بوده و در قرآن، جزء شخصیت های والامقام شمرده شده است. برخی او را همان«یوشع بن نون» پیامبر معروف بنى اسرائیل دانسته و برخی او را از دودمان «ابراهیم(ع)» دانسته اند و برخی هم او را با «خضر» یکى دانسته اند و در تورات نام وى «الیشع» به معنی ناجی ضبط شده است.