مجازات گناه پنهان در انظار عمومی و نابودی حیثیت و آبروی شهروندان!

سؤال: چرا در اسلام مجازات گناه پنهانی زنا به صورت علنی برگزار می گردد و آبروی مرتکبین آن از بین می رود؟! چه بسا مرتکبین زنا که اولین بارشان است و ازعمل خود پشیمان هستند، امّا با این مجازات علنی حیثیتی برای آنها نمی ماند.

اولا: شرایط شهادت بر زنا و اثبات آن به نحوی سختگیرانه است، که این مجازات فقط شامل افراد لا ابالی و متظاهر و متجاهر می شود؛ افرادی که دغدغه آبرو نداشته و از ظاهر شدن عمل خویش ابایی ندارند. ثانیا: این مجازات علنی خود مانع نزدیک شدن افراد آبرودار و انسان های عادی به این عمل غیر اخلاقی می شود.
 

آشکار یا پنهانى بودن انفاق

انفاق پنهانى بهتر است یا آشکار؟

انفاق آشکار و پنهانی هر دو اثر مفیدى دارد. ولی با توجه به آیات و روایات، در مواردی که اثر تشویقى انفاق بیشتر است و لطمه اى به اخلاص نمى زند، بهتر است آشکار باشد، و در مواردى که افراد آبرومندى هستند و یا بیم ریاکارى و عدم اخلاص مى رود، مخفى ساختن آن بهتر خواهد بود.

معنای عبارت قرآنی «یَعْلَمُ السِّرَ وَ أخفى»

منظور از «سرّ» و «أخفى» که خداوند از آنها آگاه است چیست؟

مفسران در معنای سرّ و اخفی اختلاف دارند. برخی گفته اند: «سرّ» بازگو کردن با دیگری به طور پنهانی است. اما «أَخْفى» نگه داشتن سرّ در دل است. بعضى گفته اند: «سرّ»آن است که انسان در دل دارد و «أَخْفى» آن است که به فکر کسى نرسیده باشد، اما خدا از آن آگاه است. برخی دیگر گفته اند «سرّ»عمل مخفیانه و «أَخْفى» نیت در دل است. عده ای دیگر«سرّ» را به معنی اسرار مردم دانسته اند و «أَخْفى»  را اسرار در ذات خدا شمرده اند. ولى مانعى ندارد که تمام این تفسیرها در مفهوم این دو کلمه جمع شود.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الباقر عليه السّلام :

بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.

بحارالانوار، ج 44، ص 258