آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ذهبى در شرح حال وى نگاشته؛ نویسندگان سنن احادیث وى را نقل کرده اند. از جمله حبان بن على، یحیى بن یعلى و غیر از اینها نیز از او روایت کرده اند.

محمّد بن عبیداللّه بن ابى رافع، اهل مدینه بود.
او و پدرش، عبیداللّه، برادرانش، فضل و عبداللّه، جدش، ابورافع، و عموهایش، رافع، حسن، مغیرة، على و اولاد و نوه هاى آنها، همه از افراد صالح و اسلاف شیعه هستند. تألیفات و نوشته هاى آنها دلالت دارد که آنها در تشیع ثابت قدم بوده اند، و در مقصد دوم از فصل دوازدهم کتابِ فصول المهمة، به آنها اشاره شده.
اما محمّد (یعنى شخص مورد بحث)، ابن عدى وى را یاد کرده ـ چنان که در آخر شرح حال وى در میزان الاعتدال آمده ـ و گفته است:
او در شمار شیعیان کوفه است. و ذهبى هنگامى که شرح حال وى را در میزان الاعتدال(1) نگاشته، کنار نامش «ت ق» گذارده است تا اشاره کند به کسانى از نویسندگان سنن که احادیث وى را نقل کرده اند. و ذکر نموده است که او از طریق پدرش، از جدش حدیث نقل مى کند و مندل و على بن هاشم از او حدیث نقل مى نمایند.
حبان بن على، یحیى بن یعلى و غیر از اینها نیز از او روایت کرده اند. محمّد بن عبیداللّه گاهى از برادرش، عبداللّه بن عبیداللّه، نیز روایت نقل مى نماید، چنان که افراد متتبع از آن آگاهند.
طبرانى، در کتابش معجم الکبیر، با سند، از محمّد بن عبیداللّه بن ابى رافع، از پدرش، از جدش، نقل نموده که پیامبر(صلى الله علیه وآله) به على(علیه السلام) فرمود: «نخستین کسانى که وارد بهشت مى شوند من، تو، حسن و حسین هستیم. ذریه ما در پشت سر ما و شیعیان ما از راست و چپ ما، جزو نخستین گروهى هستند که وارد بهشت مى گردند».(2)