ایشان در این باره می فرماید: «خداوند احترام مسلمان را از تمام آنچه محترم است برتر شمرده و حفظ حقوق مسلمین را با اخلاص و توحید پیوند زده و تضمین کرده است، مسلمان كسى است كه مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند؛ جز در آنجا كه حقّ اقتضا مى كند؛ آزار دادن مسلمان روا نيست جز به آن مقدار كه [به حكم خدا] واجب مى شود».

بر اساس روایات، برای انسانِ باتقوی واعظانی مانند تاريخ پيشينيان، قصرهاى ويران شده، جسم بى جان مردگان، وجدان بيدار آدمى، ستارگانِ فروزان آسمان، خورشيد و ماه درخشان، قامت خميده پيران، موى سپيد سالخوردگان، برگ هاى خشكيده درختان در فصل خزان، قبرهاى خاموش مردگان و قصرهاى ويران شده شاهان و ... وجود دارند كه هر يك از آنها با زبان بى زبانى درسى از عبرت را مى آموزند. به فرموده امام علی(ع): «مردگانى را كه بدون اختيار به سوى قبرهايشان مى برند براى پند و اندرز شما كافى هستند». بنابراين سخن حضرت که: «قلب خود را با موعظه زنده كن»، مفهوم وسيعى دارد كه تمام واعظان را شامل مى شود.

على بن يقطين در شرائط دشوار، در تأمين اعتبارات لازم براى حفظ حيات و استقلال شيعيان، نقشى مؤثر ايفا مى‏ كرد و اینکار را در پوشش های مختلف انجام می داد از جمله اینکه سالیانه افراد زیادی را به نیابت از خودش به حج می فرستاد و مبالغ زیادی به عنوان اجرت به آنها می داد. نكته ديگرى كه در اين برنامه به نظر مى‏ رسد، شركت دادن شيعيان به خصوص بزرگان آنان، در كنگره بزرگ حج بود تا از اين رهگذر به معرفى چهره شيعه و بحث و مناظره با فرقه‏ هاى ديگر بپردازند و يك موج فرهنگى شيعى به وجود آورند.

امام كاظم(ع) در رواياتي از ولادت حضرت مهدی(عج) خبر داده است؛ از جمله در حديثي می فرمایند: «آن کسی که برپا کننده ی حق است و زمين را از دشمنان خدا پاك مى كند و آن را از عدل و داد پر مى نمايد آن طورى كه از جور پر شده باشد پنجمین نفر از فرزندان من است».

امام كاظم(ع) از «غیبت امام زمان(عج)» خبر داده است. آن حضرت در جواب راوي كه سؤال كرده آيا شما قائم به حق هستيد فرمودند: «من قائم به حقم؛ ولى قائمى كه زمين را از دشمنان خداوند پاك كرده و آن را پر از عدالت خواهد نمود آن گونه كه پر از ظلم و جور شده باشد، پنجمين نفر از اولاد من است براى او غيبتى طولانى است؛ زيرا جان او در خطر است ....» در حدیث دیگر راوى مى گويد: «به حضرت عرض كردم: آيا در ميان ائمه كسى غايب مى شود؟ فرمود: آرى شخصش از چشمان مردم غايب مى گردد؛ ولى از قلوب مؤمنان غايب نمى گردد. او دوازدهمين از ما مى باشد ...».