اسلام بر اساس اهتمام به زندگی آبرومند در این جهان، «فقرزدایی» را در ردیف یکی از مهم ترین دستورات خود قرار داده است. در واقع اسلام از یک طرف همه را به كسب و كار توصیه کرده و كار را از مهم ترين عبادات قلمداد مى كند و بر اين نكته تاکید مى كند كه خداوند بر روی زمین امكانات كافى براى حل مشكل فقر را آفريده است. از سويى به حكومت اسلامى نیز توصيه مى كند كه مسئله «فقرزدايى» را در رأس كارهاى خود قرار داده و با استفاده از زكات، خمس، انفال و مبارزه با احتكار و ... با فقر مبارزه كند.

در قرآن و سنت جلوه هایی از حقوق بشر اسلامی بیان شده که عبارتند از: 1- حق حیات و زندگی برای همه انسان ها، هدیه خداوند است که برای تمامی انسان ها تضمین شده است. 2- هر انسانی حقّ بهداشت و برخورداری از خدمات اجتماعی از طرف جامعه و دولت را دارد. 3- در جنگ ها، کشتن کسانی که در جنگ شرکت نکرده اند؛ مانند کهنسالان و زنان و کودکان جایز نیست. 4- کرامت، حقّی است که برای همه انسان ها تضمین شده و همه مردم را در بندگی خدا و فرزند بودن حضرت آدم(ع)، با یکدیگر متحد ساخته است. و ... .

جمعى از قریش از کنار مجلس پیامبر(ص) گذشتند در حالیکه گروهی از مسلمانان کم بضاعت و کارگر، در خدمت پیامبر(ص) بودند. آنها گفتند: خداوند از میان ما اینها را انتخاب کرده؟! آنها را از طرف خود دور کن  شاید ما به تو نزدیک شویم و از تو پیروى کنیم. آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.

مبانی نظام فکری «مارکسیسم» بر چند اصل استوار است؛ مانند خرافی بودن «دین» و معرفی «اقتصاد» به عنوان زیربنای همه چیز. همچنین «مارکسیسم» در نوع حکومت خود، نظام طبقاتی را ایجاد کرده، که بر طبق آن حزب حاکم بر طبقه کارگر سلطه دارد. در نقد این دیدگاه باید گفت که این اصول و مبانی ناشی از عدم شناخت حیقیقت انسان و عدم اعتقاد به مبدأ و معاد است. آری کسی که انسان را بشناسد و اعتقاد به ماورای طبیعت داشته باشد چنین سخنان ناصحیحی را نمی پذیرد.