در شش آیه ای که در قرآن به درخت ممنوعه اشاره شده، توضیحی درباره حقیقت آن داده نشده و برای همین مفسران با نگاه به روایاتی که در صدد تفسیر آن بوده اند، میوه ممنوع را گندم، انگور، انجیر و کافور و یا امور معنوی چون علم آل محمد، حسد و... معنا کرده اند. در تورات میوه ممنوعه دانش و عنصر پدیدآورنده حیات جاودان معرفی شده که خود روشن ترین دلیل بر تحریف شدن تورات است، زیرا خداوند، ممنوعیتی برای کسب علم و فضیلت برای بشر وضع نکرده است.

در آیات مختلف قرآن، توصیف هاى زیادى از شراب هاى بهشتى شده است که بررسى آنها نشان مى دهد، نوشندگان آنها در چنان لذت روحانى فرو مى روند که با هیچ بیانى قابل توصیف نیست. قرآن آن را به عنوان شراب طهور، زلال و بی غش، کافور و زنجبیل توصیف می کند. شرابی که نه باعث مستی می شود و نه فساد عقل، و از آن مهم تر ساقى این بزم روحانى، خداست!! و نوشندگان مست جذبه عشق و معرفت او مى شوند.