در آیات مختلف قرآن، توصیف هاى زیادى از شراب هاى بهشتى شده است که بررسى آنها نشان مى دهد، نوشندگان آنها در چنان لذت روحانى فرو مى روند که با هیچ بیانى قابل توصیف نیست. قرآن آن را به عنوان شراب طهور، زلال و بی غش، کافور و زنجبیل توصیف می کند. شرابی که نه باعث مستی می شود و نه فساد عقل، و از آن مهم تر ساقى این بزم روحانى، خداست!! و نوشندگان مست جذبه عشق و معرفت او مى شوند.