با بررسي تاريخ بشر مي بينيم كه مفهوم پرستش و نیایش از قدیم با زندگی بشر همراه بوده و صنعتی شدن زندگي انسان نتوانسته دین را از زندگی و رفتار مردم جدا سازد. ديگر اينكه رويدادهايى در طول تاريخ بشر به چشم مي خورد كه نشان دهنده كشش ويژه انسان به مسائل مذهبى است، تا آن جا كه گاهى همه امكانات خود را فداى آن كرده است. آری اگر مذهب يك نمود غير اصيل بود، مي ‏بايست در چهارچوبه انگيزه ‏هاى مادّى محدود گردد.

دانشمندان می گویند: با توجه به آثار بجا مانده از انسان های اولیه یا همان «نئاندرتالها» آنها داراى مذهب بوده و به معاد اعتقاد داشتند ولی عقایدشان همراه با خرافات بود و علت آن هم اين بود كه قادر به تفكّر عميق نبودند و جهان پس از مرگ را به مقدار توانايى عقل خويش درك مى كردند؛ لذا اسلحه را با ميّت، وسائل منزل را با زنان و اسباب بازى را با كودكان دفن مي كردند؛ این امر بيانگر اين نكته است كه اعتقاد به عالم پس از مرگ، عقيده ای ريشه دار در ميان اقوام نخستين بوده است.