برخی از امتیازات حكومت واحد جهانى اسلامى از این قرار است: این حكومت تحت رهبرى افراد صالح و وارسته و معصوم از خطا اداره مى شود، بر محور توسعه اخلاقى، اجتماعى، امنيتى استوار است، ولايى است و مشروعيت خود را از خدا دارد و از ناحيه مردم نيز مورد پذيرش است، بر مبناى حاكميت عقل است و ...

تاكنون تعريف روشن و جامعى از «جهانی شدن» ارائه نشده است و اين به خاطر آن است كه هنوز اين پديده به حد تكامل نهايى خود نرسيده و هر كسى در مقام تعريف، بُعدى از ابعاد آن را بازگو كرده است. در يك تعريف، جهاني شدن، فرايندى اجتماعى است كه در آن قيد و بندهاى جغرافيايى كه بر روابط اجتماعى و فرهنگى سايه افكنده از بين مى رود يا تشديد روابط اجتماعى در دنیا باعث مرتبط شدن مكان هاى دور از هم به يكديگر شده و اتفاقات هر محل، زاده حوادث نقاط دیگر مي شود.

ريشه هاى تاريخى «جهانى شدن» را مى توان به عمق تاريخ بشر مربوط دانست؛ چراکه زندگی بشر از اجتماعات کوچک شروع شده و به اجتماعات بزرگ تبدیل شده است. در مجموع، زندگى بشر به سوى جهانى شدن در حركت است؛ يعنى هر چه كه به پيش مى رويم تفرقه ها كم و تجمع ها زياد مى شود. البته اين حركت در قرون اخير سرعت بيشتری به خود گرفته و با بهره گيرى از وسايل جديدِ ارتباط جمعى، حركت به سوى جهانى شدن شتاب بيشترى خواهد گرفت.

«جهانى شدن» گر چه در عصر جديد به مراحل بالايى از بالندگى و شكوفايى علمى، اقتصادى و تكنولوژى رسيده است؛ ولى در همين روند طبيعى در حركت رو به رشد خود شاهد این است که قدرت هاى پيشرفته غربى و صاحبان شركت هاى بزرگ اقتصادى اين روند را در خدمت منافع خود گرفته و خود را بر اين فرايند تحميل كرده و حتى مسير حركت آن را منحرف نموده اند. پروژه «جهانى سازى آمريكايى» دقيقاً همان «آمريكايى سازى» و تحت سلطه قرار دادن كل جهان از سوى آمريكا است و امرى كاملاً متمايز با روند «جهانى شدن» است.

«جهانى شدن» با وجود رسيدن به مراحل بالايى از بالندگى و شكوفايى علمى، اقتصادى و تكنولوژى داراي آثار منفى نيز بوده است كه نبود رهبرى واحد در عرصه بين الملل، ترويج فساد و فحشا، به وجود آمدن نابرابرى هاى اقتصادى، افزايش بيكارى و جرايمی چون قاچاق مواد مخدر و تسلط فرهنگ غربى بر ديگر فرهنگ ها از آن جمله اند.

در قرآن و روايات به موضوع «جهانى شدن» و «جهانى سازى» اشاره شده است؛ هر چند معنا و مفهومى را كه اسلام از اين دو واژه ارائه مى دهد با معنا و مفهوم غربى و غير اسلامى آن متفاوت است؛ ولى در عين حال اگر «جهانى شدن» به صورت طبيعى خود پيش برود مى تواند زمينه ساز حكومت جهانى باشد كه اسلام آن را معرفى كرده است.

در قرآن و روایات به موضوع «جهانی شدن» اشاره شده هر چند در نگاه اسلام و غرب مفهومی متفاوت دارد، لکن روند طبیعی «جهانی شدن»، می تواند زمینه ساز حکومت جهانی مورد تایید اسلام باشد. قرآن در این باره می فرماید: «او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان غالب سازد هر چند مشرکان کراهت داشته باشند». از این رو امام صادق(ع) می فرماید: «این پیروزی به هنگام قیام مهدی از آل محمد(عج) خواهد بود، آن چنان که هیچ کس در جهان باقی نمی ماند مگر آن که اقرار به رسالت محمد(ص) خواهد کرد.

«جهانی شدن» و «جهانی سازی» در نگاه اسلام  دارای امتیازات خاصی است؛ در اسلام حکومت واحد جهانی، تحت رهبری شخصیت های برجسته دینی اداره می شود که تالی تلو معصومند، اما حکومت واحد جهانی پیشنهادی غرب، تحت نظر قدرتمندان و ستمگران است. همچنین از منظر اسلام، محور تمام امور در جامعه، خدا و احکام اوست، ولی در «جهانی شدن» غرب، قوانین موضوعه بشری محوریت دارد. از این رو حکومت جهانی مهدی(عج)، مشروعیت خود را از خدا دارد، در حالی که مشروعیت «جهانی شدن» در غرب، از ناحیه مردم است.