امام حسن(ع)، از چهره‌های برجسته اخلاقی است که رفتار و کردارش روشنگر راه هدایت است. انجام بيست و پنج سفر حج به صورت پیاده از ويژگی های مهم رفتاری اوست. بذل و بخشش در راه خدا، یکی دیگر از ویژگی های اخلاقی آن امام بزرگوار است؛ بطوری كه در طول زندگی خود، سه بار و هر بار نیمی از دارای خود را در راه خدا بخشیده است. ارتباط امام با كوفیانی كه براي حج به حجاز می آمدند، نشانه پذيرش امامت آن حضرت، از سوی آنان است. همچنین پيامبر(ص) در سخنانی ضمن اظهار علاقه به آن حضرت، دیگران را به دوست داشتن ايشان ترغيب می کند.

واژه «كریم» از ماده «کرم»، که به گفته «راغب» اگر وصف انسان باشد به معنى اخلاق پسنديده اى است كه از او ظاهر مى شود و اگر توصيف خدا باشد به معنى احسان و انعام آشكار اوست. مفسّران در تفسير واژه «كريم» به عنوان وصف خداوند، تعبيرات مختلفى دارند كه دليل خاصى بر هيچ كدام از تفسيرها نداريم؛ امّا چون كَرمِ خداوند كامل ترين نوع كرم است، همه آن مفاهيم در آن جمع است. اين واژه در قرآن، گاه وصف روزى قرار گرفته، گاه وصف فرشتگان و گاه وصف عرش و گاه وصف قرآن و هر يك از اين امور داراي نوعی كرامت و ارزش والا است.

سوء ظن نسبت به خداوند و وعده هاى او، و نسبت به رحمت و کرم بى پایان او بسیار زشت و زننده است و نشانه ضعف ایمان می باشد و قرآن کراراٌ از سوء ظن افراد بى ایمان نکوهش می کند. در مقابل در آیات و روایات حسن ظن به خدا نشانه ایمان شمرده شده است.