اولا: در بسياری از منابع اهل سنت رواياتی درمورد نزول این آيه درباره حوادث غدير آمده است. ثانیا: بسياری از سوره های مکی آيات مدنی دارند. ثالثا: ابطح به معنی شنزاری است که سيل بر روی آن جاری می شود و در اطراف مدينه نيز مناطقی وجود دارد که مردم آن را ابطح يا بطحاء مي نامند. رابعا: منظور از عذاب در آيه 33 انفال عذاب جمعی است نه فردی. دیگر اینکه: به اعتراف نویسندگان کتابهای طبقات نگاری، نام تعداد بسیار اندکی از صحابه در این کتابها آمده است و آنچه در این مجموعه ها آمده حتی یک دهم همه صحابه نیست.

شیخ الاسلام حموئی آیه عذاب واقع در سوره معارج را مربوط به قصه غدیر و نازل شدن عذاب بر شخصی که معترض به انتخاب علی(ع) توسط پیامبر(ص) به امامت امت بود مى داند. و علمای اهل سنت او را از محدثین و فقها می دانند.

برخى از علماى اهل سنّت مانند ابواسحق ثعلبی، آیه عذاب واقع را مربوط به قصه غدیر و نازل شدن عذاب بر شخصی که معترض به انتخاب علی توسط پیامبر به امامت امت بود مى دانند این حدیث مطابق رأى اهل سنت معتبر است و نزد حدیث شناسان، سلسله سند راویان آن با عناوینی چون عالم، مفسر، صحیح النقل، مورد وثوق، ثابت قدم، دانا به سنن و با ورع توصیف شده اند.