ذلت ناپذیری، یکی از بارزترین ویژگیهای امام حسین(ع) و اصحابش بود. تلاش ها و فشارهای دشمن، نتوانست از ایمان و پایداری آنان بکاهد. این ویژگی سبب جاودانگی آنان در طول تاریخ گردیده است.

اشعار حضرت سیدالشهدا در روز عاشورا از یک سو حاوی اندرزهایی برای نوع بشر درباره لزوم مرگ و زندگی عزتمندانه، فانی بودن زندگی دنیا و توجه دادن به جاودانگی جهان دیگر است و از سوی دیگر نشان دهنده آزادگی آن حضرت در استقبال از شهادت و نهراسیدن در برابر مرگ است.

درست است که خداوند در بسیارى از آیات، وعده بهشت دائم به مومنین داده و هرگز نیز از آن تخلّف نخواهد فرمود. ولى ممکن است افرادى تصوّر کنند که با این وعده قطعى دیگر زمام کار از دست خدا بیرون مى رود و او حتّى توانایى نخواهد داشت که آنان را از بهشت خارج سازد؛ لذا خداوند با این آیه تأکید مى کند که وجود این وعده، از قدرت او چیزى کم نمى کند و باز اختیار تمام موجودات به دست قدرت اوست و قدرت او نسبت به تمام اشیاء محفوظ و ثابت است.

این سوره بر دو محور اساسى دور مى زند: یکى برترى اسلام بر تمام آئینهاى آسمانى، و تضمین بقاء و جاودانگى آن از سوى خداوند، و دیگر لزوم جهاد در طریق حفظ و پیشرفت این آئین. مباحث دیگر این سوره مانند: پیمان شکنى بنى اسرائیل؛ بشارت «مسیح» به ظهور اسلام و زندگى «حواریین» و ... نیز در راستای همین مباحث می باشد.