اجماع همه فِرَق مسلمین در اعتقاد به «مهدویّت»

آیا عقیده به «مهدویّت» مورد اجماع مسلمین است؟

عقيده به «مهدويت» از عقايدى است كه مسلمانان به رغم اختلافات مذهبى ای كه دارند بر آن اتفاق نظر دارند و هرگز به مذهب خاصى اختصاص ندارد. حتی احمد امين مصرى كه منكر اصل مهدويت است، اين عقيده را از عقايد قطعی اهل سنت مى شمارد كه به آن ايمان دارند.

بخش هاى اذان و اقامه، از منظر مذاهب خمسه

اذان واقامه در نظر مذاهب پنج گانه از چه بخش هائى تشکیل شده است؟

تمام بخش هاى اذان مورد اتفاق مذهب پنج گانه است؛ غیر از«حى على خیرالعمل» که فقط شیعه می گوید. البته مذاهب در تکرار برخی از عبارات اذان با یک دیگر اختلاف دارند.

خمس معدن، از نظر اهل سنّت

آیا از نظر اهل سنّت علاوه بر غنیمت جنگى به موارد دیگرى هم خمس تعلّق مى گیرد؟

اهل سنت با استناد به برخی روایات، آیه غنیمت و قیاس، متفقند که در رکاز (گنجینه طلا و نقره) خمس است و در معادن اختلاف دارند و حنفیه و مالکیه به وجوب خمس قائل اند و شافعیه و حنبلى ها به یک چهلم. حنفى ها در وجوب خمس در معادن، به قرآن و سنت و قیاس استدلال کرده اند. از مجموع روایات اهل سنت برمى آید که خمس در چهار مورد واجب است: گنجینه طلا و نقره، گنج، معدن، جواهرات دفن شده. ابن عباس در این رابطه روایت کرده: پیامبر(ص) فرمود: «در رکاز خمس است».

علّت قصر نمازهای چهار رکعتی در حال سفر

چرا شیعیان در سفر، نمازهاى چهار رکعتى را دو رکعت مى خوانند؟

فقیهان اسلام، اتفاق نظر دارند که شکسته خواندن نماز چهار رکعتى، مشروع و قانونى است، هر چند همراه با خوف و ترس نباشد، ولى سخن در اینجاست که آیا شکسته خواندن واجب است یا سنّت مؤکد، یا نوعى ترخیص و تسهیل؟ فقیهان مذهب امامیه و حنفیه بر مبنای آیات و روایات و سیره پیامبر(ص) معتقدند که شکسته خواندن واجب است، در حالى که فقیهان مالکى آن را سنّت مى دانند و فقهاى شافعیه و حنابله معتقدند که شکسته خواندن، نوعى ترخیص و تسهیل است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ رسولُ اللّه صلّى اللّه عليه و آله :

يا فاطِمَةُ! کُلُّ عَيْنٍ باکِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ.

فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى که در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، که آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.

بحارالانوار، ج 44، ص 293