نسبت ناروی یهودیان به حضرت داوود نبی!

ماجراى حضرت داود(ع) و همسر «اوریا» چیست؟ آیا استغفار ایشان مربوط به رابطه ای است که - به ادّعای یهودیان - با همسر اوریا داشت؟!

اینکه در تورات گناه حضرت داود(ع) خیانت به یکی از سرداران سپاهش بیان شده که او را به کام مرگ فرستاده تا همسرش را برباید و با او مرتکب فحشا شود، ادعایی است خرافه ای و سست که با مقام انبیاء و اوصاف ذکر شده در قرآن برای آن حضرت تناقض دارد. به خصوص اینکه بنابر روایت تورات، داود(ع) خودش متوجه زشتی چنین عملی نشد بلکه بعداز تذکر یکی از مشاورانش پی برده که چه کار غیراخلاقی ای را مرتکب شده و تازه بعد از این تذکر بوده که توبه کرده است! چنین انتسابی حتی با ادعای خود یهود در معرفی داود(ع) به عنوان پادشاهی عادل - و نه پیامبری از انبیای الهی - نیز منافات دارد. زیرا مرتکب چنین عملی در همه فرهنگ ها و عرف های اخلاقی، انسانی پست و بی ارزش بوده و سزاوار هیچ ستایش و بزرگداشتی نیست. قرآن مجید استغفار حضرت داود(ع) را مربوط به عجله او در داوری بین دو طرف یک دعوا معرفی می کند. امری که حرام و ناقض عصمت نیست و صرفا یک ترک اولی بوده. در روایت اهل بیت(ع) نیز با تایید این روایت قرآنی از علت استغفار، نسبت فحشا به آن حضرت شدیدا تکذیب شده است.

حضرت یوسف(ع) و «قصد گناه»!

طبق آیه 24 سوره یوسف، وقتی زلیخا قصد یوسف(ع) را داشت، یوسف نیز قصد او را کرد؛ آیا با این وجود می توان یوسف را معصوم دانست؟!

با كمى تأمل در متن آيه متوجه می شویم كه یوسف(ع) قصد گناه نكرد. زیرا این آیه این نکته را بیان می کند که یوسف اگر «برهان» پروردگارش را نمی دید، قصد گناه می کرد در حالی که می بینیم ایشان برهان پروردگارش را مشاهده كرد؛ منظور از برهان پروردگار همان آگاهى او به اسما و صفات خدا بوده است که به همه پیامبران عطا می شود و آنها را از گناه مصون نگه می دارد.
خرافات و سخنان و تفسیرهای باطلی که یوسف را تا لبه پرتگاه اقدام به آن عمل زشت پيش برده از اسرائيليات است؛ چرا که یوسف(ع) از مخلصین می باشد که بر اساس قرآن از فریب شیطان در امان هستند.
علاوه بر آن در روایتی از امام رضا(ع) «هَمَّ بهَا» به تلاش برای دوری از همسر عزیز مصر معنی شده نه قصد کردن او.

ورود اسرائیلیات بجاى احادیث در زمان عمربن خطاب

منع کتاب و تدوین حدیث توسط عمربن خطاب چه آثارى در پى داشت؟

عمر از طرفی از نشر حدیث و تدوین و کتابت آن جلوگیرى کرد و از طرفى دیگر به گروهى از احبار و رهبان ها از قبیل کعب الأحبار و وهب بن منبه که در ظاهر اسلام آورده بودند اجازه داد که براى مردم سخن بگویند. در نتیجه جامعه اسلامى با حجم زیادى از اسرائیلیات در حدیث مواجه شد.

ضرورت بررسى احادیث و دوری از احادیث جعلی

آیا بررسى و نقد احادیث نبوى ضرورت دارد؟

گرچه سنّت نبوى منزلت عظیمى دارد ولى هر چه به عنوان حدیث نقل مى شود را نباید قبول کرد؛ زیرا 1- نسبت خلافِ واقع به پیامبر(ص) یا صحابه زیاد بوده است. 2- اسرائیلیات فراوانى به نام حدیث نبوى وجود دارد. 3- برخى از صحابه و تابعین با جعل حدیث تجارت کرده اند. 4- برخى از اهل سنّت نیز در تأیید مذهب خود حدیث جعل کرده اند. آری بهترین راه برای شناخت حدیث صحیح عرضه آن بر قرآن و سنت متواتر و موافقت آن با عقل سلیم می باشد.

مبارزه ائمه(ع) با «اسرائیلیات»

چرا ائمه(علیهم السلام) مبارزه با «اسرائيليات» را يكی از اصلی ترين فعاليت های خود قرار داده بودند؟

در شرائطي كه شماری از احبار یهود به ظاهر مسلمان شده و گروهی دیگر که هنوز به دین خود باقی مانده بودند در جامعه اسلامی پراکنده شده و مرجعیّت علمی قشری از ساده‌لوحان را به عهده داشتند، امام باقر(ع) وظيفه داشتند تا با يهود و اسرائيليات به مبارزه بپردازند؛ لذا احادیث اسرائیلی را محکوم کرده و به تکذیب احادیث دروغین و ساختگی یهودیان پرداختند. احادیثی که چهره ملکوتی انبیاء و پیامبران الهی را خدشه دار می کرد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الامامُ علىٌّ(عليه السلام)

بالصَّدَقِة تُفْسَحُ الآجالُ

با صدقه دادن، عمرها طولانى مى شود

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 48