روایت امام صادق(ع) كه تأكيد دارد هیچ یک از اصحاب امام زمان(عج) «عرب» نیستند، علاوه بر ضعف سند، مخالف روایات دیگر است؛ ازجمله روايت امام باقر(ع) كه فرمود: «بين ركن و مقام سيصد و اندى به عدد اهل بدر با قائم بيعت خواهند كرد، در ميان آنها نجيبانى از اهل مصر و صالحانی از اهل شام و نیکانی از اهل عراق وجود دارد، آن گاه دين را تا مقدارى كه خداوند بخواهد برپا خواهد داشت».
چون امام حسن(ع) مريض شد مروان بن حَكَم به معاويه در اين باره نامه نوشت، و معاويه به او نوشت: خبر حسن را براى من بفرست، و چون مروان خبر وفات او به معاويه داد، صداى تكبيرى از كاخ خضراء بلند شد كه اهل شام به خاطر آن تكبير گفتند.
يكى از احاديثى كه اهل سنت در مورد فضيلت خلفا به آن استدلال مى كنند، حديث معروف به «لزوم متابعت از سنت خلفا» است؛ که پیامبر(ص) فرمودند: «...بر شما باد به سنت من و خلفاى راشدين هدايت شده، بر آن محكم باشيد...». علاوه بر ضعف سندی، مفاد حديث با واقعيت خارجى بين صحابه سازگارى ندارد؛ زيرا بسيارى از صحابه با سنت ابوبكر و عمر مخالفت كردند و حتى خليفه دوّم و اوّل در مسائل بسيارى اختلاف داشتند.
قال الصادق (عليه السلام)
من لم يأت قبر الحسين (عليه السلام) و هو يزعم انه لنا شيعة حتى يموت فليس هو لنا شيعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضيفان اهل الجنة
کسى که به زيارت قبر امام حسين نرود و خيال کند که شيعه ما است و با اين حال و خيال بميرد او شيعه ما نيست واگر هم از اهل بهشت باشد از ميهمانان اهل بهشت خواهد بود.
کامل الزيارات، ص 193